VU Magazine 1985 - pagina 73

dig van de buitenwereld en in die zin kun je het pentecostalisme beschouwen als een vlucht. Het is een vlucht uit de werkelijkheid in een verticale geloofsbeleving. Toch denk ik dat het pentecostalisme een van de meest boeiende verschijnselen is van Latijns-Amerika. Zeventig procent van de protestanten in LatijnsAmerika noemt zich lid van de Pinksterbeweging. Het is een explosief groeiende groep, terwijl de traditionele protestantse kerken, de immigrantenkerken, in omvang gelijk blijven of zelfs achteruit gaan. Het pentecostalisme heeft de mogelijkheid in zich te veranderen van een status quo-bevestigende religieuze stroming in een strijdbare beweging. Het zal met name afhangen van de mate waarin deze mensen uit de onderste lagen van de samenleving de kans krijgen zich theologisch te scholen en zich daarmee ook bewust te worden van hun maatschappelijke situatie. Nu wordt het Evangelie opgevat als heel personalistisch. Toch moet het mogelijk zijn om pentecostalisten bewust te maken van het feit dat dat Evangelie te maken heeft met het hele menselijk bestaan."

In de jaren zestig en begin zeventig was er een hiausse op het gebied van de bevrijdingstlieologie. Nu lijl<t liet wat rustiger geworden. Wie zijn op dit moment de spraal<mai<ende figuren en waarsclirijven ze over? Heimer: ,,Voor het antwoord op die vraag is een korte terugblik noodzakelijk. Die hausse aan het begin van de jaren zeventig had te maken met de politieke situatie van dat moment. Met name in Argentinië had je de invloed van populistische bewegingen als het Peronisme. Er was daar in die tijd, maar ook in andere landen, het sterke bewustzijn dat men door het rijke westen eronder werd gehouden. Men wilde zelf zijn weg zoeken. Het was de tijd dat grote leningen werden afgesloten, als gevolg waarvan men nu onder die gigantische schuldenlast zit. In die beweging, het loskomen van het westen, is de bevrijdingstheologie meegegaan. In de loop van de tijd is die hoop op bevrijding de grond ingestampt: militaire dictaturen in Chili, Argentinië, Uruguay en Brazilië. De protestantse tak van de bevrijdingstheologie, bij voorbeeld de Isal-groep (een studiegroep over kerk en samenleving in

Latijns-Amerika) waarbij ook Miguez Bonino betrokken was, is met de komst van de militairen geëlimineerd. Ze mochten niet meer publiceren en kantoortjes moesten worden gesloten. De repressie in Chili is weer zó groot dat beoefening van theologie vrijwel onmogelijk is. In Argentinië drukt de erfenis van de militairen nog zo zwaar op het land dat daarvan hetzelfde gezegd kan worden. Wat je wèl kunt waarnemen zijn vlagen van wat men noemt: ballingscliapstlieologie. Het is theologie die zich instelt op een lange tocht door de woestijn en minder op een snelle overwinning. In Brazilië gebeuren de meest interessante dingen. Carlos Mesters, die overigens van Nederlandse afkomst is, is daar nauw betrokken bij een aantal basisgroepen van landarbeiders. Zijn invloed straalt door over het hele continent bij voorbeeld door zijn vertaling van de Psalmen. Ook in Midden-Amerika zijn er hoopgevende figuren in de protestantse wereld: Pixley, Richard. Maar wat zich daar ontwikkelt is meereen 'theologie van het leven', in de strijd tegen de dood." D Hans Snoek en Marnix der Sijs studeren theologie aan de VU.

Chileense 'pentecostalisten' op weg naarde kerk: „Te Deum voor Pinochet"

vu-Magazine 14 (1985) 2 februari 1985

55

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen