VU Magazine 1985 - pagina 428

Hooge/oon, gezien vanaf de Kerkakkers. De brokken tufsteen in de toren zijn mogelijk afkomstig uit het puin van de inheemse Romeinse villa

In een keet op het opgravingsterrein te Hoogeloon worden de eerste resultaten verwerkt: het intekenen van de boerderijplattegronden op de kaart (links), computerverwerking van nieuwe gegevens (midden) en microscopische analyse van verkoolde graankorrels en andere plantenresten

N

og eeuwenlang moet er op de plek, waar eens die glorieuze villa stond, een imposant puinveld hebben gelegen. Toen, overigens pas in de vroege middeleeuwen, de volgende bewoners zich meldden op de Hoogeloonse landtong, hebben deze nieuwe pioniers dankbaar gebruik gemaakt van de daar nog aanwezige bouwmaterialen. De grote brokken natuur- en tufsteen konden uitstekend gebruikt worden voor nieuwe bebouwing. Ook de eeuwenoude kerktoren van Hoogeloon, die even buiten de dorpskern staat, is deels opgebouwd uit brokken tufsteen. Wie weet maakten deze steenbrokken deel uit van de muren waartussen een tweede-eeuwse villabewoner zich ooit baadde...? De grote brokken puin werden hergebruikt, de kleinere bleven liggen, ook toen het gebied allang akkerland was geworden. Zeker is dat boeren die in de 17e eeuw het bewuste land bewerkten, er plotseling genoeg van kregen. Een vennetje, dat pal naast de inheems-Romeinse nederzetting moet hebben gelegen, heeft men toen volgestort met de laatste, aan het oppervlak liggende resten van de villa. Dat ven hebben de archeologen dit jaar weten terug te vinden. Het bleek de onverwachte, maar meest belangwekkende vondst van deze zomercampagne. Uniek is dit voormalige ven vooral, omdat door het vochtige milieu erg veel van de inhoud bewaard is gebleven. Naast het puin van de villa 348

zijn ook veel resten van gewassen gevonden — graankorrels en stengels bij voorbeeld — die uit dezelfde tijd als de villa moeten stammen. Ecologen zullen aan de hand ervan wellicht aanvullende informatie kunnen geven over de landbouwmethoden die de vroege Hoogeloners toepasten, en de gewassen die zij kweekten.

W

ie nu, in het najaar van 1985, de Hoogeloonse Kerkakkers zou willen bezoeken, geïntrigeerd door het verhaal van inheemse voorouders en op zoek naar sporen van de roemruchte Romeinse beschaving, kan zich de moeite beter besparen. Vv'aarschijnlijk doet niets zelfs meer vermoeden dat op die plek nog onlangs een grootscheeps archeologisch onderzoek aan de gang was. De gaten zijn gedicht, de sporen gewist. De boer heeft zijn akker weer terug. En pas in een volgende zomercampagne zullen de archeologen opnieuw een gedeelte van het terrein afgraven, op zoek naar nieuwe elementen die ook de laatste geheimen van een vroege, vergeten gewaande beschaving kunnen ontrafelen. • De kaarten die als illustratie bij dit artil<el zijn geplaatst, werden overgenomen uit de voorlopige verslagen van het Kempenproject, verschenen in 1982 en 1985. VU-magazine 14e jaargang nr 9 oktober 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen