VU Magazine 1994 - pagina 36

r^sm

Mark Traa

Noodrem Nederland wordt rampgevoeliger, m a a r bereidt zich onvoldoende voor op technische en natuurlijke catastrofes. Vooral de medische hulpverlening rond een r a m p laat veel te w^ensen over.

In geval van nood aan de handgreep trekken. Misbruik wordt gestraft

W, Zal een leerstoel rampengeneeskunde Avellicht uitkomst bieden?

RAMPENGENEES M et is ruim een v/eek nadat op Schiphol een grootscheepse rampenoefening plaatsvond met een zogenaamd neergestort vliegtuig. De oefening was al tweemaal verschoven. Echte rampen in de Bijlmer en in Faro noopten tot uitstel, uit piëteit met de slachtoffers. "In wezen is dat belachelijk. Natuurlijk heb je piëteit met de slachtoffers. Maar die oefening had de dag na de Bijlmerramp al moeten worden gehouden. Dan zou duidelijk worden dat we wat doen aan rampenbestrijding. Maar de manier waarop het nu gegaan is, getuigt weer van die typisch Nederlandse mentaliteit: het lijkt wel of niemand zich wil voorbereiden op een ramp." In de weken voor zijn installatie als buitengewoon hoogleraar rampengeneeskunde aan de Vrije Universiteit laat prof. dr. Jan de Boer geen gelegenheid onbenut zijn gedachten over rampenbestrijding te ventileren. Bijna dagelijks staat hij een journalist te woord. Het thema is dan ook bijzonder mediageniek: de combinatie

34 v u MAGAZINE JANUARI 1994

Prof.dr. Jan de Boer: "Bij de Bijlmerramp stond het aantal slachtoffers in geen verhouding tot het aantal hulpverleners. Van de zeventig toegesnelde ambulances konden er zestig rechtsomkeert maken. "

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen