VU Magazine 1996 - pagina 246

INTERVIEW

Willem B. Drees Een complete boedelscheiding om conflicten tussen geloof en wetenschap te voorkomen^ vindt hij ''te kort door de bocht". Weten en geloven staan nooit helemaal los van elkaar. De pijp van Magritte als metafoor voor het beschrijvende karakter van wetenschap en religie.

G E R T J. P E E L E N

Willem Drees is iemand die als geen ander de weg weet in het mijnenveld dat zich uitstrekt tussen de conflicterende kampen van wetenschap en religie,- een terrein dat zich de laatste jaren overigens in een groeiende belangstelling mag verheugen. Drees is als studiesecretaris verbonden aan het Bezinningscentrum van de Vrije Universiteit in Amsterdam en bezet daarnaast sinds vorig jaar de naar de vrijzinnig protestantse theologe en V.P.R,O.-oprichtster Nicolette Bïuining vernoemde leerstoel voor natuur- en techniekfilosofie aan de Universiteit Twente. Dat pendelen tussen Amsterdam en Enschede lijkt wel bij zijn rusteloze aard te passen. Drees zit letterlijk, maar ook figuurlijk niet stil: hij studeerde theoretische fysica, promoveerde als theoloog en later nog eens als filosoof. Wat bezielt hem? "Die tweede promotie", zegt hij bescheiden, "was aanvankelijk niet de bedoeling. Mijn eerste boek ging over kosmologie; een exceptioneel stukje van de natuurwetenschappen. En nu wilde ik, vanuit een wat bredere oriëntatie op de natuurwetenschappen, een verhaal schrijven over de verhouding tussen geloof en wetenschap. Ik had de eerste versie van dat boek klaar toen ik me afvroeg of het zonder veel extra moeite ook als tweede proefschrift zou kunnen dienen. Zodoende." WETENSCHAP,

CULTUUI^

Met mijn vraag naar wat je bezielt, doelde ik op je drijfveer, op het Leitmotiv in alles wat je doet. "Heel simpel: de wereld willen begrijpen. Pure nieuwsgierigheid dus." Maar dat geldt voor elke wetenschapper. Verschil is dat de nieuwsgierigheid van de meeste wetenschappers op een beperkt terrein is gericht, terwijl jij blijkens de titel van een van je hoeken, niets minder wilt dan het met elkaar in verband brengen van heelal, mens en God. "In de meeste wetenschappelijke disciplines is het onderzoeksterrein inderdaad nauwkeurig afgebakend. Gaandeweg ben ik die afbakening kwijt geraakt, maar ik kan er soms nog wel eens heimwee naar hebben. Ik houd me nu met zo'n beetje alles tegelijk bezig." Word je niet scheef aangekeken door degenen die wel keurig binnen de perken blijvenl "Dat valt mee, hoor. Er is ook waardering. Veel collega's zeggen: 'Ik zou dit zelf niet moeten doen, maar het is goed dat er mensen zijn zoals jij, die zich met het totale plaatje bezighouden'."

a> SAMENLEVING

8

-

fUNi

ic)cj6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen