"Geworteld en gegrond" - pagina 7

De onderwerpen

men

bij

mijn scheiden van Utrecht en mijn ko-

Amsterdam, voor de gemeente behandeld, beheerschen

te

den kerkelijken toestand.

De orthodoxie verweert de

dat

Maar de vraag

zich: ze legt de

vernietigen wil.

tijdgeest

strijdt ze

is:

Dit

dan

eerste,

conservatief.

voor een levensbeginsel, of slechts

voor enkele der gevolgtrekkingen, die

Zoo het

hand op een goed,

maakt haar

zal ze leven.

uit dit beginsel zijn afgeleid?

Zoo het

laatste,

dan

sterft

ze weg.

Er

maar twee beginselen,

zijn

geheel eigen levenssfeer in

kiezing en

zich

die

een eigen wereld,

dragen:

de

een

eeuwige ver-

de humaniteit. Zoolang de orthodoxie dus niet

met welbewuste

beslistheid tusschen beiden kiest, laat ze

door

eigen schuld den Davidsslinger ongebruikt liggen, die ze in dat reusachtig

der

beginsel

»verkiezing'\

èn naar de Schrift, èn

naar Augustinus, èn naar Calvijn bezit.

Voor dat conservatisme,

dat

houdt, met prijsgeving van het

mijn afscheidswoord Tot

slechts het bijkomstige bebeginsel, waarschuwde ik in

^).

terugkeer naar

een

eigen

beginsel,

wekte

ik in

mijn

intreêrede op.

Heeft

toch de kerk een eigen levensbeginsel, dan, maar ook

dan alleen, en

vorm

moet

dat leven

zijn

zelfstandigheid

naar

wezen

openbaren.

Hoewel door de Uitgevers aan afzonderlijke uits;ave de voorkeur werd gewensch ik toch dat het onderling verband tusschen deze beide toespraken niet voorbij worde gezien. Het afscheidswoord is gelijktijdig verschenen. Evenzeer bij de Kecren H. de Hoogh & C». 1)

geven

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen