Opuscula theologica selecta - pagina 7

P R A E F A T

veterum, ro dtrifiutix^^v

deiciant

ftvsvficc evSiijxov ,

in

I

VII

O.

arguentes, sive Epicuro duce ^dov^v venantes xatacum posteris ferventem penitus

Pantheismi sive Materialismi nos

abyssum;

sive

omne quod

e spiritu spirituale

orsum constipando

in

nimbosas resolvendo nebulas, omnc quod palpabile exstat, in volatiles vacuasque diluendo auras Fichtio Hegelio illi, hi Helvetio, Comtio, Schoppenhaverio addicti magistris. lam restant Christianismi quos cogitate modo transibam fautores, III. qui letali pantheismo Triunius Dei cultum, classicae venustati pacem tranquem terrestri denique solo coeleste Christi quillitatemque redemtorum trihi ipsi fere autem et Dilabuntur regnum. aestimant anteponendum adorant, partito, prouti Romae, Wittenbergae aut Genevarum iis arridet urbs. Parvulum materiem, sive omne, quod e materiei natura solidum

est, in

,

,

,

,

momentum,

per laeta Syncretismi somnia, diversas recolligendas sibi decreverant adlectantium imaginum amabilissimi adumbratores, mox tamen perincommode suo perspccturi detrimento inanibus hisce et mendacibus insomniis se „incidere in Scyllam, vitare cupientes Charybdim", nec aliud sic agi, nisi ut iterum historiae rupto obsequio, Roussavii generaliores de re dvilz ad rem ecclesiasticani ac-

quidem

initio

ecclesias in

huius saeculi

unum

Christi ovile

mox

commodarentur pensiles titubantesque opiniones. Quicumque semel per histoviam sibi decrevit, ipso propellente historiae genio, is praeceps a a vacuis ad solida vi a vagis ad concreta a generalioribus ad specialia irresistibili prorsus rapitur. Hinc nostri quoque aevi Christiani, dolosis propere Syncretismi habenis abiectis, iamiam ab arboris genere quod extra speciem nusquam, ad fagum, ad ulmum, ad quercum redeuntes, suas quique sacras repetiverunt aedes, romanmnqiie rursus et lutheraimm ut et reformatum, praeclaris maiorum martyriis inclytum, sibi restituerunt imo revindicavere, nomen. IV. De papistarum ecclesiae in suis restaurandis consilio, conatu, molimine, progressu vix est, quod moneam. Propalam haec sunt et quasi in oculos incurrunt. Fervet Curiae Romanae fervens indefessusque labor. Clamat Concilium oecumenicum, quod magna voce Papam infallibilem nuncprimum proclamavit. Clamat Brittannia, ubi nobiliores e nobilissimis ad se rapuit familias.Clamat Germania, ubi Galliae subegit invictum victorem. Clamat patria, ubi episcoporum Nec reposuerunt sedes. ClamatAmerica! ClamatAsia! Clamat orbis universusl magis latet quid apud Germanos perfecerint Lutheri asseclae (haud nomen, quod absit, sed hominis secuti confessiojiem) qui sub Villmario in Hessia, sub Kliefothio aliis in Borussia duce puram putam suae nativam ecclesiae renovavere faciem, inque dies magis vires sumentes, adaugent continuo, qua iam pollebant, auctoritatem. Quod vero ad rejormatas attinet ecclesias, haud infitior, eas ob suam per varias plagas dispersionem tardiores pro tempore venisse; nunc autem hasce quoque ecclesias prompte et alacriter per eundem historiae tramitem cum magna incedere confidentia, egregie gaudent laici, theologi, liberalium artium cultores omnes quibus, bene ex animi sententia ecclesiis riae incedere

,

,

,

—

—

nostris

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen