Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 49

HOE DE KERKEN GEDEELD EN TOCH ÉÉN kerk die

tijdelijk isoleert,

kerk

Zoodra Christus

dan gedeeld

zal dit ongetwijfeld

laat.

Op

de

Bovendien het woord

organisme

anders

dan

Immers

tot het volledige

in het

zijn.

35

gesteldheid

dient

Volledig

is

is

van

wezen.

invloed hebben, niet op haar

een vergadering slechts openbaring is haar wezen als kerk verzekerd.

deze zin nu kan velerlei

ZIJN.

van het lichaam van

injuistenzin genomen, en het organisme der kerk niet

gansche mystieke lichaam van Christus gegeven. organisme der kerk behooren al hare deelen ;

zoowel die nu reeds uitgegroeid

men

of nog uitgroeien zullen. Bedoelt daarentegen een gedeeltelijke organische openbaring van dit volzijn,

ledige organisme, voor zooverre in elke levenscel de natuur van geheel ligt, dan is zulk een kerkorganisme overal daar

het organisme geschetst

aanwezig, waar de kerk naar heur kerkelijk wezen op onmiskenbare waarneembaar is, dat is in elke plaatselijke kerk. En nu kan ik ten slotte het woord organisme nog wel in een derden zin nemen, om uitte drukken, het natuurlijke levensverband wijze

waarin deze onderscheidene organische levensopenbaringen met elkander maar dan verkrijg ik daarmee nog nooit iets anders dan een

staan,

en rekbaar begrip, dat ingrooter of kleiner omvang zich kan uituit dien hoofde nooit in de plaats kan treden voor het organische begrip van kerkeenheid dat reeds in de locale kerk gegeven was. relatief

dijen,

en dat

Te zeggen, dat dit in den aanvang der reformatie wel zoo was, maar sedert de historie van drie eeuwen anders wierd, gaat evenmin op. Immers toen onze hervormers ook hier te lande opstonden, hadden de plaatselijke kerken reeds eeuwen lang bestaan, en evenzoo hadden de plaatselijke kerken reeds eeuwen lang heur kerkverband gehad, 't welk zich ook destijds naar de nationale grenzen richtte. Desniettemin hebben onze vaderen geen oogenblik geaarzeld,

om

onver-

wijld weer tot de locale kerk terug te gaan, en eerst uit deze locale

kerken het kerkverband voor land en volk weder te doen herleven. Maar wat alles afdoet de Heilige Schrift geeft hier beslissend getuigenis, e n dat wel op tw ee ërlei wij s. Ten eers te doordien de heilige Apostelen alle plaatselijke formatie als ixxXriata of kerk erkennen, en steeds spreken van de txxXrjaiai of ke r k en. Nooit daarentegen van een txnXtjaia of kerk als begrip van uitwendig ,

kerkelijke eenheid. Zij richtten zich tot de kerk van Rome kerk van Corinthe, maar schrijven tuT,- tAxXtifiïai^ rij^ ralaria,', tot de tot de kerke n van Galatië. Zelfs de kerken van deze ééne d. i.

organische

provincie vat Paulus dus niet als uitwendige organische eenheid,

maar

organische formatië n met eigen zelfstandigheid. En ten tweede, nergens is in de schriften der heilige Apostelen een

als

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen