Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 193

REFORMATIE EN LEGITIMISME. haar

en

dienaren

kan

ooit

de

leden.

kerk,

Niets,

of haar

gehoorzaamheid

onder

1/9

wat vorm het ook optrede,

dienaren en leden van dien plicht der

ontslaan.

Opdat echter deze gehoorzaamheid geen dekmantel heeft elk kind van

woelen,

willig

legging

in

gehoorzaamheid men

schuld voor

zij

voor eigen-

vooraf zeer ernstig de over-

harten te toetsen, of de aandrift die

zijns

wel lust aan Dit nu meet

men

God

hem

drijft

metterdaad

zij.

het veiligst af naar deze beide vragen:

God

ligt

i*'.

over vroegere ongehoorzaamheid

;

of

en

de keuze zijner middelen zich ontziet om de eere zijns Gods te kwetsen. Vandaar ons dringen op verslagenheid onder het oordeel des Heeren, als uitgangspunt van alle goede reformatie, en niet minder op eerbiediging van het lichaam des Heeren in elke kerk, die nog 20.

of

men

in

van Satan. Vooral de overweging, dat Calvijn in Roek IV, hoofdstuk 2 paragraaf 12 van zijne Institutie zelfs van de Roomsche kerken nog ge„hoewel ze de wettige vorm van de kerk missen, ontken ik toch tuigt niet ganschelijk wegstierf of bezeten wierd

:

Gods onder hen zijn," gelegd naast het klare de kerk toch weer opbloeide, al was het ook dat

niet,

dat er nog kerken

feit,

dat

de

in

afgoderij

Israël tot

in

den

tempel

was

doorgedrongen,

weegt hier

zwaar.

Leidde men hieruit intusschen af dat derhalve ook dit tractaat in den toon viel van: „Niet door kracht of geweld, maar door den Geest des Heeren!" zoo zij daarop geantwoord, dat we dien uitroep ganschelijk verfoeien in den valschen zin, waarin hij gemeenlijk op der lijdelijken lippen zweeft, maar hoog houden en er met heel onze naar de betcekenis waarin de Heilige Geest dien ziel bijvallen, uitroep aan den profeet Zacharia heeft geopenbaard. Niet ernstig genoeg toch kunnen we het onze broederen op het harte binden, dat ze toch mogen aflaten van de onheilige gewoonte, om deze kostelijke Schriftuurplaats op zoo verregaande wijze te misbruiken, in zin en beteekenis te vervalschen, en ten slotte het tegendeel te laten zeggen van wat zij bedoelt.

Gemeenlijk toch haalt men deze woorden aan zonder op het verband gelet te hebben, en leidt er dan uit af, dat de Heilige Geest ons in deze woorden toeroept: „Gij, dienaren en leden mijner kerk, laat toch af van al uw eigen pogen tot reformatie. Daar komt toch niets van. Dat is alles kracht en geweld, dat toch niets nut. Gij hebt niets te doen, dan gewoon te prediken, en al het overige moet komen van mijnen Geest."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen