Bedoeld noch gezegd. - pagina 45

:

41

En na

onhoudbaar-

niet zoo geheel onjuist, de

meen

alzoo, ik

heid van dit secularisatie -stelsel uit de feiten te hebben aangetoond, veroorloofde ik mij nog een schrede verder te gaan, en zette ik ency-

clopaedisch uiteen, vjaarom dit stelsel van de secularisatie niet kan. Daartoe

door

is

zoeken dere

én het onderzoekend

materie,

van

ernst

worden

achtereenvolgens aangew^ezen, hoe én de te onder-

mij

door

onderzoek

het

belijdenis kort en goed niet

lus

op

schier

zelf

invloeden,

geestelijke

die

punt

elk

den

in

maken

te

én de meerdere of min-

subject,

beheerscht

Christen van zijn

zijn.

Daarna de vraag van uw Broeder beantwoordende,

uit

wat oor-

zaak de huidige ellendige toestand van onze Rijks- universiteiten (onder het

van geloof en ongeloof) voortkwam, wees

ra]>port

ik op de be-

door de Overheid van de hoogleeraren. Een overheid, geen

noeming

publieke professie van de Christelijke religie doende, kon niet anders

dan de kundigste mannen kiezen, en, naar het oordeel der ambtelijke

waren dat mannen

kringen, natuurlijk

Waaraan zei

:

ik ten

hebben, meent

te

maar

ééne,

Werkt

ons,

nog

slotte

broeders, ook al

/^Mannen

gehoord

Da Costa en Groen van

als

Prinsterer

niet.

die het

au coeur toevoegde, dat ik

het dan, dat ge, ook na dit alles

is

met ons

iiiet

dan ook in den

dit

dit apijel

Naam

dan gewaagd hebben,

te

kunnen gaan,

laat mij dit

des Heeren van u allen vragen xverkt voor het minst

ome

Vrije

Universiteit niet tegen /"

Zie

nu

ik

encyclopaedisch

wel,

debat

dan

moet

aan mijne

Gij als theoloog, in dit principieel zijde staan.

uw

van de wetenschap geeft ook Gij

meê uw

Broeder,

Zulk een secularisatie bij

de

al

liefde,

hem mint, niet toe. Wel zult Ge aanmerking hebben op enkele gezegden

debat;

waar^

hart

in

mijn

mijn toon en argumenteering ad hominem; stellig ook op

oj)

mijn conclusie.

de hitte van het debat

iets

over mijn lippen ge-

dat ook maar den schijn had van

iets

persoonlijks, dat ver-

Nu,

komen, geve

is

men

er

in

mij. Ieder,

die tegenwoordig was, weet, hoe hartelijk ik

aan de gulle belijdenis van optreden

in

werken op wedervaren.

Naam

den zijn

broederzin.

Stil

en

uw

Broeder hulde deed; hoe hoog ik

des Heeren eerde;

Hem

eerbiedig

is

is

hij

zijn

en hoe ik juist poogde

dan ook

niets

te

min aangenaams

aangehoord, en

zelfs toen

hij,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen