1. Complot en revolutie. - pagina 6

ONZE FOUT. Niet geschorst zijn de predikanten van der Horst,

Deetman en van

DER DussEN (om nu anderer namen maar liefst ongenoemd te laten), die eerst met ons riepen: zoo iets gaat tegen Gods hoog gebod in!, maar sinds meê uitgleden, en toezagen, dat anderen het tóch deden. Maar ivel geschorst zijn zij, en zij alleen, die op één avond en in één zelfde

Kerkeraadsvergadering het bestonden,

quaestie voor Gods

Woord

om

èn in de Attesten-

pal te staan, èn tegelijk de zelfstandigheid

der Kerkvoogdij te versterken.

Hiermee is onze fout openbaar. We hadden moeten doen als Ds. Krayenbelt moeten doen als Ds. van der Horst c.s. moeten doen als Ds. Hogerzeil; moeten doen als Ds. Brummelkamp en Lütge; moeten doen als Ds. Meyjes; moeten en indien we dat maar gedaan hadden, doen als Dr. Berlage Classikaal Bestuur aan schorsing hebben het man in zou geen ;

;

;

—

gedacht.

Maar

dat deden

We

gingen

uit

we

niet.

van de veronderstelling, dat men

als

Kerkvoogd

en Kerkeraadslid geen tweeërlei geluid kan geven. meenden onnoozellijk, (anders dan Ds. Hogerzeil) dat kame-

We

met de loochenaars des Heeren den

raadschap

discipel

van Jezus

niel

betaamt.

We

verkeerden in den waan, dat wie eens zegt

biedt het!" door geen dreigement

om

v>jrt(y

bewogen

:

„Gods Woord- ver-

worden,

te

om zijn

stem

te zetten,

We

dachten, anders dan Ds. Posthuiius Meyjes, dat menschelijke

ordonnantiën niet voor Gods

ning van

En staat, in

En

Woord te

laten wijken, openbare verlooche-

het Protestantsche beginsel was.

eindelijk, het

scheen ons

toe,

dat te staan zooals Dr. Berlage

een Kerkeraad die den Christus

nu

dat

is

Hadden we ons geen schorsing

nog op heden,

belijdt,

toch niet kan.

onze fout geweest. aangesteld,

deze heeren zich aanstelden,

gelijk

zou ons overkomen

zijn

want

;

alle deze

heeren zitten

in onverkorte en ongerepte eere, allerbroederlijkst naast

elkander in den Kerkeraad. Protesteeren

den

om

zoo

dit alles

Maar

luide,

prediken zoo rechtzinnig, bid-

vermanen zoo roerend

zou geen haar ons gekrenkt

dat

op aankwam, gerekend.

konden we zoo

wegslepend,

we weigerden

het

ons slechts geviel

zijn.

de Waarheid onzes Heeren, toen het er

in de praktijk los te laten^ dat is ons

tot

doodzonde aan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen