Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 27

§ 1: VERBAND MET DE SYNODALE ORGANISATIE.

en wel ontviii<>;('u de Classicale moderatoren bij Art. 01 van het Algem. Regl. van ISIO iu last, om toe te zien op verkeerdheden, maar nitslniteiid ten eitide die door tussclienkomst van het Provinciaal Kerkbestuur ter kennisse te brengen van den Minister van Hervormde Eeredienst. De Souvereine Vorst onderscheidde dus wel terdege tusschen de'Gemeeidenen hare reglementaire organisatie. Die reglementaire organisatie belichaamde zich in de Synode, maar de Gemeente als eigenaresse van het Kerkelijk goed had eene zelfdandige positie, waarvoor de Koning opkwam. Vandaar de geheel onderscheidene en afzonderlijke organisatie die de Koning voor het Beheer in het Algemeen Collegie van Toezicht, met zijne provinciale Collegiën, in het leven riep, en vandaar de dispensatie die Z. M. aan enkele Gemeenten toestond. Maar vandaar bovenal de rustelooze zorge des Konings om door wat men destijds noemde visitatoren uit de Gemeente zelve acte te laten nemen van de rekening.

waar Z. M. zóó sterk op stond, dat hij niet afliet, eer ook Amsterdam, hoe onwillig ook, hein op dit juint acte gaf, door de jaarijksche mededeeling dat de rekening geschied was. Van 181 G/19 tot 1 April 1869 stond bet Beheer van het Kerkelijk goed dr.s geheel buiten het kader der Synodale organisatie, en verkreeg een eigen kader, onder eigen hoogheid, door het Kon. Besluit, waarbij in 1819 op den 12 November {Slbl. n^. 05) het ^Reglement op de Administratie der Kerkelijke fondsen en kosten van de Eeredienst hij de Hervormde gemeenten in de provincie Holland (^'oordelljk gedcellcy wierd ingevoerd, en bijzonderlijk wat Amsterdam aangaat, door het Kon. Besluit van 8 Juli 1820 {Stbl. b'^. 67). Want wel is in 1852 aan het Hervormd Genootschap recht van zelfregeling toegekend, maar niet dan onder uitdrukkelijk voorl^ehoud ook van de tweede Reserve, waarbij het recht tot inmenging in het Beheer van de bevoegdheid der Synode wierd uitgesloten gelijk mede de Colleges van Toezicht bleven voortbestaan de Provinciale Reglementen gelden bleven; en ook hier ter stede nog altoos de Koninklijke dispensatie als grondslag van het Beheer gold. Deze tweede reserve is nift tegelijk met de Beheersreglementen en Besluiten op 1 April 1869 komen te vervallen, maar eerst daarna en wel op den 22 Juli 1870. Toen derhalve op 17 Maart 1869 door de Gemeente van Amsterdam, met overgroote meerderheil van stemmen, verklaard werd, dat zij „bestendiging van de bestaande wijze van Beheer wenschte", heeft zij bestendigd den toestand, gelijk die onder de vigeur der tweede reserve bestond, en zou haar votum bijna zeker geheel anders zijn uitgevallen, bijaldien toen reeds de intrekking dier reserve hadde plaats gehad. Althans van 1819 tot 1870 was Bestuur en Beheer alhier dus rechtens en feitelijk gescheiden. In dien toestand nu is aan de Gemeente gevraagd „Wenscht ge bestendiging van dien toestand?''; en, haar bevestigend votum in toestemmenden zin houdt alzoo wel ter dege de wilsverklaring in: dal Bestuur en Beheer gescheiden zullen blijven. Want of nu al in enkele Sj'uodale reglementen bepalingen voorkwamen, die aan de hoogere Eesturen zekere inmenging schenen te veroorloven, dit schiep uiteraard voor deze Besturen zoomin eenig recht, als het zich noemende Reglement op het Beheer, dat door het dubbele Iets

;

;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen