Uit de diepte - pagina 195

189 en ellendig meuscb, wiens krankheid was »eene oplossing der lichaamsvochten," een verrotten en afzetten der ledematen. Wanneer een in de wet Gods nauwkeurig omschreven onderzoek had bevestigd, dat daar een man of vrouw in Israël was, die met deze in de meeste gevallen ongeneeslijke ziekte bevangen was '), werd deze buiten de gemeenschap des volks gezet. Blootshoofds en met gescheurde kleederen bleef de ongelukkige buiten stad of dorp, terwijl hij den plicht had, om elkeen, die naderde, te waarschuwen. Zyne aanraking was ontreinigend en besmettend. Ten allen dage waren in Palestina vele melaatschen. En van die velen was hij, van wien onze tekst spreekt, er een. »Vol melaatschheid", noemt Lukas hem, om aan te duiden, dat de kwaal, die hem aangegrepen had, op het hevigst bij hem woedde. Arme man Menschelijke kennis wist geen middel aan te brengen, om hem te genezen. Maar wat menschen niet konden, vermocht de Heere Jezus. Hij wist dit. Hoe? Ja, wie zal dat zeggen! Opmerkelyk is, dat hij de eerste melaatsche was, van wien de Heilige Geest in de Evangeliën spreekt. Hieruit moeten wij besluiten, dat hij zijne kennisse aangaande Jezus' macht over de melaatschheid niet uit een of ander gegeven voorbeeld had. Maar zulk een voorbeeld heeft de Heilige Geest immers ook niet noodig, om een mensch te leeren, wie Jezus is. Of de melaatsche dan reeds een volkomene kennis had, dat de Heere Jezus Gods Zoon was, waarachtig God, waarachtig rechtvaardig mensch, wij weten het niet. Dit wordt ons slechts geopenbaard, dat hy, Jezus ziende, op zijn aangezicht viel en Hem bad: » Heere, zoo Gij wilt, Gij kunt mij reinigen." Dus erkende hij Christus' Goddelijke macht. En de Heere deed hem meer, dan hij vroeg. Want Hij raakte hem met een uitgestrekte hand aan. De !

komt en de geheele huid van het hoofd tot de voeten bedekt en in wit verandert. In dit geval treedt de stof der melaatschheid opeens naar buiten en vormt een doode korst, waarop de genezing schijn

begint.

De kwaadaardige melaatschheid

met vlekken op de huid op de huid. Hierop vertoonen zich kwaadaardige zweren of schubben en roven of harde, gevoellooze knobbels en gezwellen, die zich zelfs over het gezicht verspreiden. De gevolgen zijn: verlamming, koudvuur, enz. (zonder

pijn), ot

met

begint

pijnlijke vurigheid

hoe de melaatschheid zich (vs. 2), dan weer op plaatsen, waar eene zweer of brandblaar is geweest, (vs. 8—27); dan weer op het hoofd of in den baard (vs. 29—44). ')

In Lev.

nu eens

in

13 wordt ons beschreven

het

vel

des

,

vleesches openbaart

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen