Uit de diepte - pagina 46

40

waar de Heere zelf het eerst Adam heeft opgezocht. Zoo was het niet in Egypte, waar Israël werd herinnerd aan de belofte, terwijl het zelf aan dat pand Gods niet dacht. Zoo was het niet, toen de Christus in de wereld kwam, in een tijd dat èn bij Israël èn bij de volken de weg al meer liep naar beneden. Zoo was het nooit in tijden van reformatie en wederkeering tot den Heere. Zoo ook hier, niet omdat het volk geroepen had, maar omdat de Heere zich had ontfermd, daarom was er een dal Achor tot eene deur der hope; daarom een tijd, waarin de namen der Baals van de lippen zouden weggedaan om den Heere alleen te noemen. dijs,

II.

De merkteekenen

dat een werk metterdaad een werk Gods liggen elders. «Daarom, ziet. Ik zal haarlokken, zoo spreekt de Heere." Hij is het, die werkt, en in deze woorden wordt licht ons ontstoken aangaande de wijze waarop. «Ik zal haar lokken." Lokken is naar zich toe trekken, niet door stoffelijke kracht, maar door invloed te oefenen op het bewustzijn. Lokken is bewerken door de macht der bekoring. ,

is,

Lokken

is dingen naar de genegenheid. Zulk lokken is er tweeërlei. Het kan verstaan in een goeden en in een kwaden zin. Van dat laatste heeft het menschelijk geslacht bijna al den tijd van zijn bestaan droeve ervaring opgedaan. Een machtig verlokker is Satan en de net-

ten zijner bekoring zijn veelvuldig. In het paradijs heeft hij helaas hij is maar al te droef proefstuk geleverd en wel geslaagd. Sinds dien tijd heeft nog niet éene ure hij gerust. Aldoor gaat hij voort bij allen, nu op deze, dan op gene wijze. Het verband van onzen tekst herinnert ons de byna onafgebroken reeks van bekoringen waarmee hij 's Heeren volk besprongen heeft: nu eens de afgoderijen van de volken rondom dan de Baals, door den invloed van vorsten en vorstinnen ingevoerd op zijn erve. Hij drijft zelfs den overmoed zooverre, dat hij zijne hand durft leggen op het koren en den most en de olie, het zilver en het goud des Heeren, en dan zeggen: dat is van mij en ik schenke het u, opdat gij voor de goden, die ik u geef, u zoudt neerbuigen. Soms slaat hij een listiger weg in. Dan zendt hij niet een Izebel en Achab, maar een Jerobeam wordt zijn instrument. Niet: Jehova weg en Baal in de plaats! wordt de leuze. Weineen! Jehova's naam zal genoemd blijven. Hem zal men eeren en offeren en voor zijn aangezicht heeten te staan. Maar opdat de eenheid van het volk niet gescheurd worde en de

zijn

,

,

,

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen