Uit de diepte - pagina 417

,

411 verloren.

Voor hem

of voor haar is alle uitzicht op zaligheid

onherroepelijk voorbij.

Onbekeerde zondaars

!

gedenkt daaraan

!

Ontroeren moet

gij

indien ge ook dit jaar van Gods welbehagen met een onbekeerlijk en verhard harte eindigen durft. Ontroeren moet gg voor dien God, die niet met zich spotten laat, maar een iegelijk vergeldt naar zijne werken. Door zegeningen, waarmee Hij uw leven kroonde; ook door de smarten en tegenheden, welke Hij bracht over u en uw huis; en vooral door zijn Woord, dat Hij u liet verkondigen, heeft Hij u ook dit jaar tot geloof en bekeering geroepen, en u als gebeden, dat gij u met Hem zoudt laten verzoenen. Maar gij hebt naar die stemme niet geluisterd! Gij hebt uw hart verhard Gij hebt geen lust, maar afkeer betoond aan de kennis van Gods wegen! o, Gaat toch niet voort op dezen gevaarlijken weg, welke u leidt naar de plaats, waar weening is en knersing der tanden! Verlaat dezen boozen weg en bekeert u tot dien God, die menigvuldiglijk vergeeft. Ge staat als aan den rand van een ontzettenden afgrond; nog éene schrede, en ge stort daarin voor eeuwig neder. Voordat ge die éene, die eeuwig beslissende schrede zult doen, voordat de dood u in het gerichte brengt, o, hoort naar de stemme Gods, die ook nog ter elfder ure van genade en ontferming spreekt Ontwaakt dan Ziet uw gevaar Bekeert u ! Gelooft in den Heere Jezus Christus! Bidt om den Heiligen Geest, die het geloove werkt! Haast, haast u en redt uwe !

!

!

!

ziel!

Nog is het niet te laat. Nog is de Heere lankmoedig en barmhartig. Nog laat Hij u verzekeren, dat Hij geen lust heeft in uw dood, maar in uwe bekeering. Verzondigt, verdartelt, verbeuzelt dien genadetijd niet! Nog heden uwe knieën voor dien God gebogen! Al hadt gij het nog nimmer gedaan, doet het dan nog dezen avond Roept, roept tot Hem om genade! Doet, doet het, nog voordat dit jaar onherroepelijk voorbij is! Morgen kan het reeds te laat zijn, en daarom !

j>heden, zoo gij zijne stemme hoort, verhardt u niet, maar laat u leide n." Of denkt en spreekt gij bij uzelven: »Maar waartoe zal ik mij over deze dingen bekommeren; waartoe zal ik mij vermoeien om te zoeken, wat ik mijzelven niet geven kan; de zaligheid toch is niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods"? o. Denkt en spreekt aldus niet; want gij zoudt daarmee zonde tot zonde doen, en de waarheid tot

uw

eigen verderf misbruiken. tot het eeuwige leven verordi-

Al ware maar éen zondaar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen