Uit de diepte - pagina 804

!

is uw getuigenis! die ook getrouw bewaren; Want d' oopning van uw woorden zal gewis, Gelijk een licht, het donker op doen klaren; Zij geeft verstand aan slechten, wien 't gemis Van zulk een glans een eeuwgen nacht zou baren.

Hoe wonderbaar

Dies zal mijn

ziel

Ps.

119:65.

Zijt met de ootmoedigheid bekleed: want God wederstaal de hoovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade. 5i. 1 Petr. 5 :

Bekend is het verhaal van den ouden vrome, die op de vraag, welke de eerste deugd des geloofs is, ten antwoord gaf: » De ootmoed." En toen men hem vroeg|: » Welke is de tweede deugd?" antwoordde hij: » Dezelfde." En de derde dan ? » Nogmaals de ootmoed."

En voorzeker, 'tzij wij die vraag beantwoorden in het licht van Gods vriendelijk aanschyn of dat wij het antwoord zoeken in onze eigen diepe onwaai'digheid; of wel, dat tweeërlei antwoord tot éen maken in de belydenis, dat Gods genade zich op 't hoogst verheerlijkt in het zegenen en zaligen van godde't is altijd en telkens weer hetzelfde, dat loozen en ellendigen dit drievoudig snoer in ootmoed zijne keur en kracht vindt! Ootmoed is het kleed van den oprechte, en geeft der ziel ruimte om in het licht van 's Heeren gunst en genade te wan;

;

Ootmoed is de vrucht des vredes, en doet het hart smaken en proeven, dat de Heere goedertieren is. Ootmoed is een wandelen op het effen pad, waar alle hoogheid en elke steen des aanstoots is weggenomen. En 'tzij dat wij den liefdedienst des Heeren heerlijk maken » dienende den Heere met alle ootmoedigheid" (Hand. 20 19) 'tzij dat wij den naaste wendelen.

;

:

zegenen »door ootmoedigheid de een den ander uitnemender achtende dan zichzelven" (Filipp. 2:3); 'tzij dat we er de innerlijke bewegingen van bekennen voor ons eigen leven »(in) goedertierenheid, ootmoedigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid" (Coloss. 3 12), 't blijft er bij, wie den lof van deze deugd des geloofs heeft leeren bekennen, die zal belyden, dat zij een heerlijk snoer der erve is voor al degenen, die in oprechtheid wandelen. Waar ik dan met u wensch te spreken over het recht en voorrecht van een ootmoedigen wandel, naar den tekst dien ik u heb voorgesteld, worde ook aan ons de bede des afscheids vervuld, waarmee Augustinus de gemeente vermaande: dit woord op! neemt het telkens weer op! en laat » Neemt leest het telkens weer het gedurig voor uwe aandacht zijn schen

te

:

!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen