Het Calvinisme en de Kunst - pagina 21

21

makiiig

is

eerst

uit

oni5

Calvinistisch Nederland haar toegeaan Calvijns opvatting

in niet geringe uiate

komen, en het is van de verhouding tusschen de kerk

den staat en de maatschappij anderzijds, dat ze deze vrijmaking dankt. De grond voor deze juistere opvatting hig in zijn onderscheiding tussclien een

al

eenerzijds en

ge me en e en bijzondere genade.

Acht men dat enkel binnen de omtuining der kerk Gods heerlijkheid

buiten

gezien

wordt,

en

dat

hetgeen onder de volken

het kerkelijk erf doorleefd wordt, een schier uitsluitend

demonisch karakter draagt, dan natuurlijk moet wel het pogen ontstaan, om heel het leven kerkelijk te maken, en is exor cismus het geboden middel, om iets van het onheilige op het heihg Maar daartegen juist kwam de Calterrein over te brengen. Hij acht, dat Hij weet niets van een exorcisme. vinist op.

ook het aardsche leven op zichzelf beteekenis heeft bekent, dat er vonken van hoogere gratie ook in de heidenwereld gloorden; en belijdt, dat God de Heere na den zondeval, ook buiten de quaestie der zaligheid om, genadegaven aan dit men;

ten einde een eerbaar „menschelijk leven" mogelijk te maken. „Eeuwige zaligheid" is den Calvinist geen vrucht van een kerkelijk- mak en der wereld, maar eenigschelijk geslacht

schonk,

van uitverkiezing; en deze uitverkiezing, die op het eeuwige doelt, en de algemeene genade, die voor dit leven aan ons geDit ging door voor de volken slacht verleend is, zijn twee. ging natuurlijk ook door maar Israël, in bun tegenstelling tot voor de onderscheiding van kerk- en volksleven in elk ChristenEn zoo is het geschied, dat de Calvinist de kerk binnen land.

lijk

haar eigen perk terugwees, en naast en buiten die Kerk aan magistraat en volk den eisch stelde, om op eigen verantwoordelijkheid, buiten kerkelijk bemoeien om, een vrij en eigen leven tot Gods eer e te leiden. ^7) Kerk en Maatschappij In de kerk wierd geen andere bekoring o-ino-en dus uiteen. gezocht, dan die uit de mysteriën des heils vloeide, en derhalve alle wereldsch ornament opzijgezet maar ook op de maatschappij wierd niet langer het strenge kerkelijk stempel gedrukt. Heide, "kerk en maatschappij leidden van nu voortaan een eigen ;

hadden zich te ontwikkelen, elk' naar eigen aard. In Rubbens en llembrandt kenteekent zich deze overgang. In leven,

gezuiverd Zuid-Nederland blijft l{ubV)tMis wonder kunsttalent, hoe het ook perse en dringe, nog in den kerkelijken band; maar in het Calvinistisch Noord-Nederland weet Kembrandts goddelijk genie zelfs zijn Bijbelsche doe-

het

van

Calvinisme

straks

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen