Locus de Consummatione Saeculi - pagina 580

248 Colleg-e-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

UA Christus bekeerd werden en

Hem

aanhingen. Volgens de Anabaptisten hadden

hun ambt moeten neerleggen, omdat ze er zich bemoeien of Christus had hen moeten vermanen ze

meer mede mochten Ze wezen nu

niet

dit te doen.

3". op Jozef van Arimathea, Joh. 3 Acta 13 vs. 12. Uit deze teksten blijkt, dat zij Overheidsambten bekleedden en nergens wordt van hen vermeld, dat zij hun ambt 1**.

VS.

op Nicodemus, 19

Joh.

1,

op Sergius Pauliis,

2^.

VS. 38,

neerlegden of vermaand werden zulks te doen. In verband daarmede werd gewezen op :

7*.

i

Cor. 7 VS. 24.

"E'Accarog èv

è%h]Q-i], aSiXcpoi,

op

èv tovtta

fievéroj Ttaoa

tco

@em.

Hiermee spreekt

Paulus zelf een algemeenen regel uit. Was het Paulus' bedoeling, meening of overtuiging geweest, dat iemand in een O verheidsambt zijnde, tot Christus bekeerd, daarin niet mocht blijven, dan zou het hierbij moeten vermeld staan. Stelt men toch een algemeenen regel en gaat een der gewichtigste punten er tegen in, dan is het plicht van eerlijkheid, rechtschapenheid en logischen zin, zulks

Paulus zegt nu juist èv xovtm fiErerw. Verder merken we nog op, dat men in de dagen onzer Vaderen zich ook

er bij te zeggen.

met name

hierop beriep, dat èn Christus zelf èn zvjne Apostelen de Overheden,

die in dien tijd bestonden,

erkend en geëerd hebben. Jezus zegt, slaat niet op het Sanhedrin, maar op Pilatus als vreemden landvoogd. Het eerste toch zou niets beteekenen, het geldt hier de macht van

Wat

Pilatus als Overheidsmacht van Godswege. VI. Vervolgens hebben we nog te wijzen op twee uitspraken der Heilige Schrift, die den wortel van het Anabaptisme afsnijden.

A.

1

Cor. 15

:

46-49.

Vs. 46. AIX ov JtQibxov t6 Ttvëv^iarizóv, 't

Woord

twee lagen,

krijgen van

komt nu

iiatLKÓv

zoo

vormt

TtQ&tov

bedoeld,

Ttvi:V[iccxiv.6v

op zich

tb

itvëv^atinóv

dat

tb TCvEv^txtfnóv.

'éitaitcc

waardoor we eene voorstelling

De eerste is rb ijyvxi-nóv, tb nvsvkomt op ró ^i^üxi-hóv. Dit is niet afgezonderd blijft van rb \pvxiv.6v, maar tb

die op elkaar rusten.

niet

gaat in

cckla ró ipvj^móv,

hier het uitgangspunt,

zelf,

tb ipviLy.6v in

rov

maar

het

en zet het om, zooals

blijkt uit vs.

49

„v.aQ^dns

Het malen hetzelfde subject rnieig en dit subject draagt eerst ti]v sUóva rov xoï^ov en wordt daarna opgeheven tot ilyióva tov ènovQaviov. Die beide sUóvsg in hetzelfde subject komen iffOQÏaausv

tï]v

SLKÓva

^oC^nov,

cpOQÏaoiiisv

naï

rrjv

subject van de uitdrukkingen ècpoQiaaiiev en (poQÏaansv

niet

naast elkaar

te

staan,

maar

tov èTtovQaviov."

a/xói'c:

is

beide

vervangen elkaar. Daaruit blijkt dus weer, dat

het grondbeginsel van de genadewerking herscheppende werking B.

Kal

Joh. 1 b

:

Aóyog

is.

14. auQË,

èyévero xai

ea-nrjvcaaev tv

fj^iiv

etC. 'Ev

i)iitv

is

zeer juist in Onze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen