Locus de Consummatione Saeculi - pagina 224

222 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

van dat proces van tijd, de energie, welke die ontwilclveling voortstuwt. De persoon dus, wiens dit getal zal zijn. zal optreden als de voleindigde representatie, de incarnatie van al de krachten, die in den KÓöfiog schuilen, buiten God gedacht; de verpersoonlijking van alle die krachten in haar eindproces, de concentreering van al het kosmische buiten Gfod om. Zoo ligt dus metterdaad in dat getal 666 tweeërlei uitgedrukt: V. de voleinding van het proces van dit aardsche, kosmische leven; 2^. de teekening van de aardsche, kosmische macht, als buiten God gedacht. Daar gaat derhalve het proces van deze laatste heptade heen. Gelijk in den Christus alle heilige, met God gedachte krachten geïncarneerd worden in den vleeschgeworden logos, zoo komt daartegenover, als pendant van den Christus, de Antichrist, in wien al die andere krachten zijn geïncarneerd, wiens het getal 666 is, waardoor hij juist als de antipode van den Christus wordt geteekend. Christus heeft aangenomen de menschelijke natuur, in welke geheel de MÓfffios is geconcentreerd Hij brengt in den v.6aiioq den sabbath in, doordien Hij in zich de goddelijke natuur vereenigt met de menschelijke, den (LtixeoMocfios. Daartegenover staat de Antichrist, die ook alle kosmische krachten in zich concentreert, maar buiten God; die daemonisch is, voortkomt uit de hel. Openb. 14 stelt hem dan ook tegenover het Lam, dat op Sions bergtop ;

staat.

Tegelijkertijd

„Lateinos";

kan dat getal 666 nu ook die andere beteekenis hebben van niet aan voor de kerk van Christus om zulk eene

maar het gaat

vindingrijkheid als eene heilige uitlegging te geven. Openb. 4 dan geeft ons eene teekening van de Majesteit des Heeren in de

den hemel God Almachtig op de troon omringd van cherubijnen en serafijnen met de der heerlijkheid is van Christus. Dit caput geeft dus aan, de lichaam het representanten van worden. verplaatst we positie, waarin Openb. 5 beschrijft het moment, waarop God de Heere overgaat om het laatste stuk van Zijn raad ten uitvoer te brengen. Dat raadsbesluit wordt aangeduid door het beeld van een boekwerk, dat uit verschillende deelen bestaat, waarvan beurtelings reeds bijna alle vervuld zijn. Eén deel ervan is hoogste hemelen; beschrijft ons, hoe in

gezeten,

nog overig en dat is gesloten met 7 zegelen. Die zegelen duiden de heptade aan d. w. z. een volledigen kring van gebeurtenissen. Het boek kan niet geopend, omdat het eind der dingen gebonden is aan Immanuël. Vandaar, dat geteekend wordt een algemeen verlangen, dat in den hemel gekoesterd wordt naar het einde (vs. 2—4). Nu komt Immanuël, het Lam Gods, „de Leeuw uit den stam van Juda, de wortel Davids om het boek te openen" (vs. 5). „En ik zag, en ziet .... een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen