Locus de Consummatione Saeculi - pagina 745

413 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). geweest, dat de kerken dit approbeerden. Het accoord was Overheid lachte in haar vuistje, de libertas ecclesiae was voortaan in hare handen. Ze zei natuurlijk in 't vervolg: geen synoden meer, dan hebben we ook geen besluiten van synoden uit te voeren. Dit is de ellende, waaruit het Remonslrmttisme is opgekomen en in ons land een droeve

Het gevolg

is

gesloten

en

toestand

geboren

de

is.

Zoo telde de synode van Dordt ook gedeputeerden van

de Hoograogende Staten als commissarissen synodi onder hare leden, stemden deze ambtelijke personen mede en dienden ze van advies. De besluiten iverden de Overheid die aannam, doch de Overheid weigerde en aan de beslniten, die genomen icaren omtrent het ius patronatus. De Gereformeerden verkregen cdleen dit, dat de Remonstranten over de grenzen werden gezet. Doch hierover konden ze slechts leedvermaak hebben. Meer verkregen ze niet. Ze mochten zelf geen synoden meer saamroepen. De kerk was onder de plak van de Overheid gekomen. Thans is dus duideJyk, hoe de spitsvondige onderscheiding van Constantijjn van een ius circa sacra en een ius in sacra ivel mooi schijnt, maar hoe zij, in gemauitgevoerd,

stoorde

zich

voorzoover niet

vorm hij onze Vaderen ingevoerd, een toestand in 't leven roept, die op anders uitloopt dan op een overheersching van de kerk door den souverein

tigden niets

van het land. Onze Gereformeerden geraakten wel eenigszins door hunne leer omtrent het ius circa sacra in eene positie, alsof ze zich op de lijn van Rome bewogen. Dit nu was niet zoo. Veel meer tverd de Byzaniijnsche Ivjn door hen gevolgd. Daarom stellen ze er prijs op de scherpe tegenstelling op dit punt te doen

uitkomen door te wijzen op drie tegenstellingen met Rome. 1**. Dat volgens hen de magistractt toas en bleef Dei minister, terwijl hij in de Roomsche theorie verlaagd werd tot papae ministtr. Reeds vroeger is een figuur gegeven voor de voorstelling, hoe Rome alle souvereiniteit van den Vader op Christus afleidt en hoe Christus zoowel het kerkelijke als burgerlijke bestuur op Zijnen stedehouder, den Paus van Rome heeft overgedragen. De koningen der aarde, op één lijn staande met de bisschoppen, staan weer onder

van de Pauselijke macht. Dat volgens hen de magistraat altoos en op

toezicht en controle 2".

ius

discretionis

et

approbationis,

terwijl

in

de

elk

punt had en behield

Roomsche

het

theorie voor den

magistraat niets anders overbleef dan een officium oboedientiae. 3. Dat volgens hen ook de kettersche, ook de ongeloovige magistraatspersoon, magistraatspersoon was en bleef, en dat zijn kettersgczindheid of ongeloovigheid in niets derogeerde

in

het

Roomsche

aan

zijn magistrcde macht, terwijl in tegenstelling

.stelsel

bij

den Paus de macht berust

om

een

hiermede

interdict op

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen