E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 597

XXXVI. HOOFDSTUK

ZOND.

men

ons, of al brengt

men ons schade

599

III.

toe, of al staat

ons naar het leven.

Het dogma der „belijdenislooze" Christenen, dat men u tegenwoordig aanbeveelt, is dus rechtsrtreeks door dit gebod geoordeeld. Al het schimpen

men noemt

op wat

God kan

uit

schap tegen

nen nooit

zijn,

maar komt toch

den grond voort

in

uit vijand-

derde Gebod. Tegenover Satan staande zouden deze man-

dit

een tekst

theïstischen

^

zijn gedeeltelijke

vinden in sommiger bloot verstandelijke kennisse, die

verontschuldiging nooit

een „dogmatisch Christendom." moge

trant,

hebben aangehaald, maar ze zouden zoolang

met Satan

zijn

gaan redeneeren,

pan-

in

.

tot het ten leste on-

zeker werd, of ook Satan eigenlijk niet tot de „lieve geesten," en tot de

minnaren van een zeer

„vrije

vroomheid" behoorde.

Belijden onderstelt dus de kennisse

baard

is,

van Gods Xaam,

en zonder deze voorafgaande kennisse

geopen-

gelijk die

belijden volstrekt

is alle

onmogelijk. Deze plicht nu van belijden rust én op den enkele en op allen "''

saam,

w.

d.

z,

zoowel op de geloovigen in hun

Een kerk zonder het

ijdel

belijdenis is

cirkel die rondheid mist,

dan ook een

roepen der Ethischen, dat de belijdeniskerken haar

gehad, toont beter dan

hoever de

iets,

mannen

van de beteekenis der Openbaring vervreemd anders

is

op de kerk.

particulier, als

ze geen kerk, en dit belijden

kan

dezer richting

zijn.

tijd

zei ven

men

Een kerk moet belijden,

ceert.

ilenle

want

be-

is

daarom rechtstreeks ingaande

te-

Gehad, en een kerk, die zich hieraan schuldig maakt, abdi-

Plicht en roeping toch

van elke kerk van Christus

zuin van onvervalscht geluid te doen hooren, en door

ééne

ambtsdragers voor die

welgewikte belijdenis

al

uit

een ba-

is het,

haar organen en

en op

te

komen.

Hierin

ügt dan ook het onherroepelijk oordeel over aWe kerken in onze

dagen,

die

en er

pro niet

^

als kerk voor zijn belijdenis op alle terrein uitkomt.

Leervrijheid in de kerk toe te laten,

gen het

reeds

er natuurlijk nooit in bestaan,

dat ze haar belijdenis pj'o memorie uitrekke, of in de kist legge, lijden is juist, dat

en

hebben

dezen plicht in

memorie zekere voor uitkomen,

zijn

tegendeel verkeeren, en

belijdenis heeten te bezitten,

en

ja,

maar

nog

in

naam

ze verbergen,

organen en ambtsdragers

door haar eigen

straffeloos allerlei, dat vlak tegen die belijdenis ingaat, laten verkondigen.

Tevens volgt

hieruit, dat

de Tucht in elke kerk dus ook over de belijdenis

moet gaan. De voorstelling

toch, alsof

mensch een kleed

en

heid schendt,

is

ontsteelt,

naï

aan het achtste

heiligen

Naam.

overtreedt zoo

de volstrekte loochening van

uw

Jit

hij

Gods

hij

een

zijn heilige

derde Gebod. Zeker Gods

goed,

Openbaring en tegen

het; niet

''

heerlijke waar- /

maar nog lang eer de Heere op den SiGebod toekwam, slingerde Hy zijn banvloek tegen de

gebod waakt ook over

miskenning van

niet

iemand wel overtrad, zoo

achten van zijn

Zeer terecht hebben onze vaderen dan ook steeds de

he-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen