E voto Dordraceno - pagina 54

ZONDAG

42

HOOFDSTUK

III.

I.

verworvene, toegerekende en geschonkene gerechtigheid; de gerechtigheid

van

Adam

daarentegen was niet verworven, maar ingeschapen; niet toe-

gerekend, maar

wezen volgend;

zijn

uit

schepping zelve ontstaan; en

dit

alles

niet

nu

geschonken, maar met

ligt

zijn

de heerlijke belijdenis

in

van een oorspronkelijk gerechtigen mensch. Zoo schiep de Heere dan een wonderbaar kunststuk in zijn schepping, toen Hij den mensch schiep, want (om van de engelen nu te zwijgen) ontstond door de schepping van den mensch dat aardsch juweel, dat,'

begonnen zijnde

gevormd

het stof van deze aarde

uit

bekwaam was om, heiligheid, dat God zelf

voleinding van zijn schepping zijn

wijze,

eigen

het leven der

leeft

te

de

in

mate

en

leven

in

op zijn

ziel.

Te zeggen

dat de mensch een zedelijk wezen

oorspronkelijke gerechtigheid en heiligheid

men

worden,

te

zijn

in

wij

ook

al

uit

is,

wat overeenkomt met den hoogeren

En

schappelijk leven.

hier

is

veel

Hier

meer.

Eeuwige een schepsel voortgekomen, dat leven staat, maar op zijn manier en in

is

te

zwak,

regel

die

van ons maat-

de hand van den

uit

is

niet buiten zijn eigen

zijne

om

drukken. Zedelijk noe-

te

goddelijk

mate deel daaraan

heeft.

Niet een ander soort heilig leven naast en tegenover en onder het heilige leven Gods,

maar een menschelijk leven dat uit Gods eigen heilig leven Een vonk uit de lichtzee van zijn. goddelijke deugden. Een

geleefd wordt.

natrilling in dat kleine nietige schepsel, in dat stofje

van wat er

Weg

trilt

in het

dus met

eigen hart van God. gedrochtelij ke voorstelling,

alle

aan de weegschaal,

alsof

de eerste mensch

een ruw ombolsterd wezen ware geweest. Een soort Boschjesman

En

laagste opvatting.

alsof uit dit

halfdierlijk

in

de

wezen, allengs door een

lange generatie van andere wezens, van lieverlee een bewust mensch ware

geworden.

Maar

ook

even

ver

weg werpen we

die schijnbaar

minder

schuldige en toch niets minder bedenkelijke voorstelling, alsof deze staat

der rechtheid, alleen een staat van

gezondigd hebben, zoolang de Heilige Schrift van

,,

,,

onschuld" bedoelde; een nog niet

er verleiding tot

zonde ontbrak. Nergens spreekt

onschuld", maar altoos van rechtheid, gerechtig-

heid en heiligheid in den pas geschapen mensch, en deze openbaring der Heilige

Schrift

vervalschen

vreemde begrippen voor sche wijze gebeurt, als zin,

dat

hij

allengs

in

men

heilig

en

vernietigen we, door er geheel andere,

de plaats zegt:

te

schuiven. Iets

Adam was

zou worden. Dit

wel

alles

wat op een averechtmaar in dien

heilig,

toch gaat uit van

de

valsche onderstelling alsof God de Heere een ledigen mensch schiep, een hollen vorm zonder inhoud, een wezen dat nu voorts in dien ledigen vorm zelf heilig leven te

ontwikkelen had.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen