E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 132

XXIX. HOOFDSTUK

ZOND.

134

aan het

God

Avondmaal komt,

heilig

God

^ voor

dat

te betuigen, in stede

ontvangen en zich door

te

Doch het

er

God

komen zou om

Avondmaal

heilig

Avondmaal

toe

Thans

zijn.

zij

brengen of

te

iets

te laten betuigen;

hierover nader in onze derde reeks, als

heilig

van

zijn

en die nu,

vindende, des-

ziel

wegblijven.

we aan

„het gebruik" van

het genoeg, te hebben aange-

Zwingli's standpunt bestaat, en in hoeverre het ook onder

waarin

duid,

van het

in jaar uit

men

zijn

aan (xod

iets

genoeg in hun eigen

dit eigen getuigenis niet krachtig

wege jaar

om

alleen

II.

ons nog voortleeft. Zwingli

Tegenover <

met de Roomsche,

Gods Woord, staande het ^

-waarin

onzer

te

Avondmaal,

heilig

dus de Gereformeerden zich op ééne

plaatsen

lijn

Grieksche en Luthersche kerken, om, op grond van

houden,

niet

iets

Sacrament, zoo ook

dat, evenals elk is,

dat wij voor

God doen, maar

iets,

iets doet, ons ten behoeve, ter verrijking van het genadeleven

God

ziel.

Evenwel, hoezeer we

in dit

hoofdpunt met deze kerken meegaan, kunnen

deze kerken niet volgen in de voorstelling, die ze van deze Goddelijke

we

We

daad geven.

Roomsche

der

kunnen

kerk,

die

niet

instemmen met de Transsubstantiatieleer

ons wil doen gelooven, dat brood en wijn, on-

der de zegenspreuk van een priester, iu het waarachtig lichaam en bloed

Heeren veranderd wordt.

des

.-

Wel stemmen we

in

met de

belijdenis der

Roomsche en ook der Grieksche en Luthersche kerken, dat Christus ongezien in het heilig Avondmaal tegenwoordig is, maar we ontkennen tegenRome. dat Christus

over

brood en wijn in

schen gaan

we

geheel deelen.

de

eer,

toch

i.

in

het brcod en in den wijn zou

zijn,

of ook

lichaam en bloed omzet. Ook met de Griek-

niet meê, die ten deze de

Roomsche

voorstelling nagenoeg,

En wat de Lutherschen aangaat, zoo geven we hun gaarne om de Roomsche voorstellingen

dat ze een loffelijke poging waagden,

te zuiveren is o,

zijn eigen

7iiet

leeren,

en wijn,

en te reformeeren; maar toch, wat ze daarvoor in plaats stelden

in

overeenstemming dat

te

brengen met de Heilige

Christus, ook naar zijn lichaam, in,

aanwezig

is

en genoten wordt, dan

is

dit,

bij

Schrift. Als

zij

en onder brood

naar onze innigste

met wat de Heilige Schrift ons van de Hemelvaart des Heeren openbaart, en met het menschelijk blijven, en niet

overtuiging,

in

lijnrechten strijd

alomtegenwoordig

zijn

van de menschelijke natuur in den Christus.

Het klinkt daarom zoo zonderling, zoo

vaak Lutherschen ontmoet,

als

die zelfs

men heden van verre

ten dage in ons land niet

vermoeden, dat

een zeer ernstig geschil hen van onze Gereformeerden scheidt. Ze denken

- dan, dat Lutherschen en Gereformeerden het

eigenlijk in alles eens zijn

en dat er alleen met opzicht tot het heilig Avondmaal een kleine, nau-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen