E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 615

^7 XXXVI. HUOFDSTUK

ZOND,

VI.

fil

ZESDE HOOFDSTUK. Daarom een

legt af de leugen,

en spreekt de waarheid

iegelijk niet zijnen naaste;

want

wij zijn

niulkun-

ders leden. Ef. 4: 25.

De eed raakt het spreken van waarheid of leugen, die

we

afleggen,

om

pen,

in een belofte, die

't zij

nomen, dat

om

De eed

is

Er

tuur.

zal,

maar toch

dit

dan vergt men

gemeen hebben, dat de eed

mond weg

te

nemen.

het

feit zelf,

dat er op elk terrein eeden noodig blijken,

een aanklacht en oordeel. Het algemeen geijkt gebruik vanden eed, menschelijke bevestiging van

mensch

leugenachtig.

is

beide

dus op zich zelf een hard getuigenis tegen onze zondige na-

ligt in

algemeen

geen

,.

oprechtheid en waarheid in mijn woord te leggen, en

valschheid en leugen uit mijn

alle

ik ge-

Tweeërlei soort van eeden, die een zeer onder-

af.

scheiden karakter dragen,

word

en wordt mij als voogd een eed afge-

mijne voogdij met goede trouw voeren

ik

mij een eed ran belofte

strekt,

:

'

doen. Voor den rechter geroe-

getuigenis in een strafzaak onder eede af te leggen,

roepen tot een eed van verklaring

malen

we

in een yerfc/a?^»?^

'tzij

engel

tot

God

het

apostolisch

alleen waarachtig" (Rom,

woord:

III: 4).

is

de

,,Alle

Indien er

Satan ware geworden; indien deze Satan de leugen niet

gegenereerd had, en daardoor „vader der leugen" was geworden; en indien „vader der leugen"

deze

de

valschheid en onwaarheid niet ook in ons

menschelijk bewustzijn had ingedruppeld, zou een eed een geheel ondenkbaar

wezen, en zou geen eed kunnen bestaan. Dat God zelf met eede

iets

gezworen

heeft, dat Christus voor

hebben afgelegd, en de Overheid

van eeden oproept,

is

Cajaphas zwoer,

als dienaresse

uitsluitend het gevolg

al

.

Gods heiligen eeden

Gods ons

tot

van het droeve

het afleggen feit,

dat de

zonde insloop, en dat door de zonde een onware wereld naast de ivare

kwam

te

staan.

Als

menschen toch hebben we het vermogen, om van

een zaak of een gebeurtenis of een gesprek een voorstelling niet

genomen

zettelijk

we,

't zij

om

is

uit

de werkelijkheid,

onopzettelijk; en zulks

zekeren

schijn

maar

uit

te

geven, die

onze verbeelding

't

zij

op-

nog geheel daargelaten de vraag, of

aan onze voorstelling

bij

te zetten, er

ook ware

elementen in mengen. Dit vermogen nu verleent ons de onheilige macht,

om

als de werkelijkheid op

uitloopen,

zaken

te

in

ons nadeel, onze schade of onze schande zou

de plaats van die werkelijkheid een andere voorstelling van

schuiven, die dit nadeel afweert, die schade stuit en die schande

'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen