In Jezus ontslapen - pagina 221

209 heeft, drukt volkomen duidelijk, zij het al in een taal zonder woorden, de begeerte uit, om het te hebben. Vooral bij dieren, en onder onze huisdieren bij den hond, komt dit merkbaar uit. Zal hij wat men noemt apporteeren, en houdt gij den bal of het stuk hout in de opgeheven hand, dan heeft het vlugge dier geen oog van uw hand af, zoo als uw hand draait zoo draait zijn kop en al zijn onrustig staren heeft geen andere beduidenis, dan dat gij dien bal zult loslaten opdat hij dien kunne opvangen. Zoo is het bij het kind op den morgen van zijn jaardag, als het voor niets anders oog heeft dan voor het stuk speelgoed dat ge in uw hand houdt, en niets hoort van uw woorden van gelukwenseh, maar eeniglijk op dat hem toegedachte geschenk ,

,

,

staart,

als

om

het uit

uw hand

uit te kijken, dat het in zijn

hand overga.

Wie in de oogenblikken van hooggaande spanning op een postbrief of snelbrief wacht, en eindelijk den bode komen ziet, let niet op dien man, noch op wat hij zegt, maar alleen op zijn hand en op het papieren stuk, dat in zijn hand is, om het als met zijn oogen naar zich toe te halen. De onbedachtzame reiziger die zijn geldtasch op weg verloor, en teruggaande er een onnoozel kind meê aan ziet komen, zou te zeggen, hoe dat kind er uit zag en gekleed was. De verloren geldtasch boeide hem één en al. Daar" naar zag hij daarop staarde hij tot ze weer veilig in zijn hand was. En zoo is onder allerlei omstandigheden bij alle levend wezen dat spannend staren op wat een ander draagt of in zijn hand houdt de natuurlijke uitdrukking voor het sterke begeeren om het in eigen hand te zien overgaan. En dat stoute beeld brengt nu de psalmist in Psalm 10 op onzen Vader in de hemelen over. Is er een zijner knechten op aarde, die onder moeite en verdriet gebogen gaat, dan, zoo zegt de zanger, richt God zijn oog op die moeite en dat verdriet zoo sterk, tot ten slotte wie het droeg, het loslate en het in Gods hand overga. „Gij aanschoimt de moeite en het verdriet," is in onze overzetting, dan ook veel te zwak uitgedrukt. Het moet zijn: Gij hebt geen oog van onze moeite en van ons verdriet af Gij staart er rusteloos op om daardoor uit te drukken dat wij het in uwe

u van achteren niet weten ,

,

,

,

,

,

,

,

hand zullen overgeven. Uw Vaderoog trekt het als een magneet opdat het in uw Vaderhand overga. Eerst zoo komt dat heerlijk slot: „opdat overgave," tot zyn recht.

uit

men

onze hand weg, het in

uw hand

14

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen