Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 29

JEUGD EN STUDIEJAREN. niet, ik

kan

hem nog

ben het

niet, ik

7

waard", riep

niet

Amabel

hij

toe, die

en nogmaals drong. En toen de vrome edelvrouw

hem

hierop het Schriftwoord toefluisterde: „een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God, niet verachten", volgde er:

balsemdrop voor

zijn ziel,

een balsemdrop, die

zijn

was een

„Dit

smart

stilde!

en

Philipp stond op en knielde naast Amabel aan Guy's sterfbed neder." hij was alleen onder Dit alles werd den jeugdigen K u y p e r

—

het lezen

—

machtig. Hij

te

oog werd hem vochtig. wist, lag hij zelf

Wat

in

voor

dat Philipp weende, en het eigen

las,

Hij las dat Philipp knielde,

en waren

zijn stoel

zijn

dat oogenblik in zijn ziel doorleefd

is,

en eer

hij

het

handen gevouwen. begreep

hij

eerst

maar van die ure af, ging hij verfoeien, wat hij bewonderde; ging hij zoeken wat hij vroeger minachtte! Deze indrukken waren onvergetelijk. Wat de ziel in zulk een tijd doorworstelt, behoort tot dat eeuwige, dat nog tot in den ouderdom, als pas gebeurd, altijd frisch en krachtig voor den geest treedt. later ten volle,

eerst

Van zekere Dr.

Kuyper

zijde

wel

is

met eenige geringachtlng van

eens

gezegd: „bekeerd door een roman"

blijven zeggen, als

men

zijn

zal

men

dit

„Confidentie" gelezen heeft? ^

Dr.

Kuyper

was hiermede

echter niet geheel ingeleid in het

diepe leven Gods, dat de achtergrond vormt voor de Gereformeerde

Kamerlidmaatschap voor Gouda te hebben neergelegd, in het buitenland ronddoolde met overspannen zenuwen, zonder te kunnen hopen ooit weer zijn arbeid

belijdenis. Dit is

te

mogen

geschied toen

hervatten. In „Strikt

hij

na

zijn

genomen" lezen

ballingschap.

Toen

kwam ik

het in mijn ziel eerst in het jaar mijner

omdoolde

in

;

wij deze getuigenis: \1/

„Al de heerlijkheid van het Gereformeerde leven was mij nog niet

opgegaan. Daartoe

|

Zuiderlanden.

En

toen in die

omzwerving, onder veel druk en benauwens, de dorst naar Troost sterker werd, en ik de duizend dooden onzer vaderen in eigen zielsworsteling leerde verstaan. Wat gaven mij toen al die schoone

vormen der moderne orthodoxie! Ik was krank en ook mijn ziel had genezing van noode, en alleen uit dat sterkere kruidenveld waar onze vaderen met al hun wonden nog bij zongen, mengde Hooger erbarmen mij toen het reddend medicijn." Toen wij eens een broeder te Amsterdam vroegen, hoe het te verklaren was, dat de Gereformeerden in de hoofdstad zich bij groote menigten onder den dienst van Dr. Kuyper begaven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen