Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 317

DR.

KUYPER ALS REFORMATOR DER KERK

Gereformeerde Kerk

De

te zijn

— maar

295

toch als instituut nieuw waren.

Doleantie onderscheidde echter scherp tusschen het

genootschap en de plaatselijke Kerken. Door zich los het

Hervormd Genootschap zocht

De

doleerende Kerken de organisatie van 1816 op

klaarden

dit

zij

te

Hervormd maken van

reformatie der plaatselijke Kerk. zij

voor de geheele plaatselijke Kerk gedaan

zettend, verte

hebben.

Deze beschouwing werd oorzaak dat er ook op plaatsen, waar reeds een Chr. Geref. Kerk gevonden werd, eene doleerende Kerk ontstond, die zich niet bij de Chr. Geref. Gemeente voegde. Bij vele Chr. Gereformeerden maakt dit een pijnlijken indruk, gelijk het ook in doleerende kringen onaangenaam aandeed dat enkele Chr. Geref. predikanten in Hervormde Kerken voorgingen in den dienst des Woords. Volgens de adviezen van het Congres moesten de Chr. Gereformeerden beschouwd worden als „tijdelijk uitwonende leden, die onze Kerk verlieten om haar ergerlijke gestalte, maar nu ze zich zuiverde, weer op één wortel met ons moeten bloeien". Er werd daarin een miskenning gezien van het werk Gods in '34. Doch de doleerenden konden de plaatselijke Kerk niet loslaten en handhaafden die tegenover het denkbeeld van één Kerk met gemeenten als onderdeden. Men sloot zich niet bij de Chr. Gereformeerden aan, maar trachtte dezulken die in het Herv. Genootschap achterbleven te bewegen met de Synodale organisatie te breken. Er waren nog velen onder de Chr. Gereformeerden die dit verstonden. Ds. J. Bavinck schreef in „De Bazuin" van Mei 1888: „Hoe kan men er bezwaar in hebben, dat de Doleerende predikanten en ouderlingen de achtergeblevenen gaan opzoeken, hen vermanen, terechtwijzen enz? O, mij dunkt, inplaats van te trachten den Doleerenden deze beschouwing te ontnemen, moesten wij hun toeroepen: Broeders, gaat zoo voort, doet en handelt alzoo, de Heere zal u in uw arbeid zegenen; wij reiken u de hand, gaan met u mede en zullen met u arbeiden". Een tweede reden waarom de Doleerende Kerken zich niet met de Chr. Gereformeerden Kerken vereenigden bestond

in het statuut

van 1869. Dr. K u y p e r had eens uitgesproken, dat de Chr. Geref. Kerk „krank was in haar levenswortel", eene uitdrukking die, gelijk niet te verwonderen is, kwalijk werd genomen, en welke wij niet hadden willen overnemen. Maar als men als Dr. K u y p e r overtuigd is dat de Synodale organisatie van 1816 zooveel kwaad over onze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen