Ad Valvas 2011-2012 - pagina 104

I

16 ad rem

ad valvas 27 oktober 2011

>Roos

>Sleutelgat

Wat zegt de inrichting van je kamer over jezelf ? En klopt die indruk ook? VU­studenten gluren deze week naar binnen bij Diane Keijzer Basseleur (21, derdejaars maatschappelijk werk). Ze woont antikraak in een kantoorpand in Amsterdam Oost voor 240 euro. "Mag ik een diagnose stellen?" vraagt Mark Glas (23, masterstudent psychologie). "ADHD! Hier woont een expressief persoon die met koninginnedag met een boa rond­ loopt en haar haren knaloranje spuit. Ze is ongeorganiseerd en chaotisch. Een beetje zoals ik voordat ik een vriendin kreeg. Het zou me niet verwonderen als ze ook psychologie studeert. Die psychedelische muurschildering is prachtig, maar is haar huisbaas daar blij mee? Ik ben bijna zeker dat ze afgelopen week heeft meegedaan aan het Occupy­protest." "Dit is zeker geen eerstej aarskamer. Het meisje dat hier woont, heeft al een behoorlijke identiteit gevormd,"zegt Bemice van Staal­ duine (21, master business administration). "De bewoonster krijgt graag mensen over de vloer, misschien woont ze er zelfs met anderen samen Waarom zou ze anders een tafel met acht stoelen hebben? Haar vrienden

kennen haar kamer als 'the place to be' voor gekke feestjes met boa's en cocktails." "Wat een bom'" vindt Anoesh Sananian (20, bachelorstudent organisatiewetenschappen). "Hier woont een stel dat lak heeft aan wat de buitenwereld van ze denkt. Ze leven in een volgepropte coUage en voelen zich daar prima bij. Ze kleden zich ongegeneerd om in het midden van de eetkamer, vertikken het een kledingkast aan te schaffen. Ze gooien niet graag dingen weg en hebben oog voor detail. Ik vermoed dat achter alles een verhaal zit, toch zou ik er zelf niet willen wonen." "Hier woont een Nederlandse meid die wel van verse bloemen houdt, maar niet de moeite doet een vaas te kopen", merkt Raymon Goes (22, masterstudent business administration) op. "Deze kamer heeft iets van een gerestau­ reerd kantoorpand. Zijzelf is een vrijgevoch­ ten persoon, iemand zonder relatie maar wel een bijzondere familieband. Dat zie je aan de kaartjes en foto's. Ze lijkt me een alternatief type dat elke dag rondloopt op sportschoe­ nen, liever naar rock luistert dan naar pop en computers overbodige luxe vindt." "Die muurschildering is mijn douchecabinei", lacht DIA NA KEIJZER BA SSELEUR "Toen ik in dit antikraakpand ging wonen was er geen douche Mijn vaderen oom hebben daarom zelf een cabine geknutseld In een creatieve

Voor/tegen

bui heb ik mijn verfkwasten gepakt Pas na drie maanden was het klaar A lles watje ziet in mijn kamer is gekregen of gratis afgehaald van Marktplaats Ik heb vaker gehoord dat mensen het hier druk vinden, maar ik word er vrolijk van. Raymon slaat trouwens de spijker op de kop ik kan met zonder mijn sneakers en leef al een halfjaar zonder kabel en internet." Tekst: Veerie Vrindts, student­reporter Foto's: Peter Valckx Wil je ook in Sleutelgat' Mail naar redactie@advalvas vu nl

>Tamara M eR Met SAANOe HAND?

^ #

tSv

M Hk^: mÊÊ Ü

in

o , TJh... IKetM B UJ PAT)t; ­ Nier IN JOUW

ScMoeNet«» 5TA.

:E.TRUT/

HOoFDDoewe Dir,HOOFD­ A / DoeKJe tvvr.DiscRiMiNA ­1 ( l

>^

, ­ ^

Tie BHZO. NOU, N6E.ALSMI0

xoiers zou

OVERKOMEN "+)AO»K...

,, SfOEÜMSlS

Ik

MISLUKT»

Het lijkt soms of eind jaren zestig, begin jaren zeventig heel jong Amsterdam continu aan het demonstreren was. Voor de Pil, tegen kernenergie, voor meer inspraak op de univer­ siteit. Dat komt door de weke blik die bepaalde babyboomers (die er natuurlijk allemaal bij waren) krijgen als ze aan die periode denken Dan mompelen ze over 'mijn tijd' en zeggen 'juUie laten alles maar gebeuren omdat jullie lui zijn en aUeen aan jezelf denken'. Babyboomers vind ik trouwens een verschrikkelijk woord dat met de huidige leeftijd van die generatie meer doet denken aan geluierde grijze heren dan aan de blije stroom roze baby's van na WOU. Dit terzijde. Het heeft iets heldhaftigs, veertig jaar na dato zeggen dat je vroeger leuzen scandeerde op het Spui. Maar als iedereen die zegt dat 'ie er toen bij was, er ook echt bij is geweest, was Amster­ dam door het ongelijk verdeelde gewicht van haar populatie spontaan in zee gezakt. Natuurlijk denkt de huidige generatie jongeren niet alleen aan zichzelf, althans niet meer dan anderen voor hen dat deden. Sterker nog, ze moeten aan heel veel denken. ledere minuut meer nieuws uit alle hoeken van de wereld. Daar een mening over hebben. Giro 555. Tiental­ len obscure muziekstromingen op YouTube. Het (daar ga ik weer) binnen heel korte tijd afstuderen. Sowieso het kunnen studeren watje maar wilt. Het feit dat er altijd geld is datje niet hoeft, maar wel kunt lenen. Er is nu net zoveel onvrede als generaties terug, maar misschien wat versnipperd in plaats van alleen geconcen­ treerd op Pil of Bom (ik generaliseer). Nu staan studenten samen met pensioenge­ rechtigden op het Beursplein. Tegen de banken, voor inspraak, of uit een vaag gevoel van onbe­ hagen. Er wordt gesproken over revolutie, en er wordt gelachen om het feit dat demonstranten 's ochtends keurig de spandoeken weghalen die ze 's nachts op het beursgebouw hingen. Maar velen zitten ­ net als ik ­ thuis te peinzen waar ben ik eigenlijk allemaal tegen, en waar voor'' En wil ik dat zeggen op een plein, in de kroeg, op internet? We peinzen tot het Beursplein weer leeg is, denk ik. Misschien waren we er over veertig jaar wel bij. Roos van Rijswijk, student­reporter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen