„Eer ik het wist!”

Eer ik het wist, zette mij mijne ziel op de wagens van mijn vrijwillig volk. (Hoogl. 6 : 12).

Er ligt zulk een diep mysterie in het ongemerkte, onbewuste, ongewetene van bijna de machtigste gebeurtenissen, die ons leven en onze toekomst beheerschen.

Van schier alles, wat uw leven, uw aanzijn en uw vernuft bepaalt, luidt het eenvoudig referein: Het gebeurde met mij, het overkwam mij, het viel mij ten deel eer ik het wist.

Eer ik het wist, was ik ontvangen in mijns moeders schoot, en schiep God mijn ziel, en tvad mijn ziel in die wondere gemeenschap met mijn lichaam.

Eer ik het wist, wierd ik geboren, en getroeteld, zijnde aan mijner moeders borst, en droeg teedere liefde mij en waakte aan mijn sponde.

Maar ook, eer ik het wist, trad, om mijn schrikkelijke Paradijsschuld, mijne reine uit Gods hand voortgekomen ziel in die bittere gemeenschap der zonde, die schier al mijn innerlijk bestaan verteerd, mijn natuur verdorven en al mijn krachten en vermogens ten verderve heeft geleid.

Het is zoo raadselachtig, dat jonge leven, dat in de herinnering achter ons ligt, en waarvan toch alle heugenis ons ontgaat.

Toen ontstond ik en ik werd gevormd en ontving mijn aanleg en mijn grondtoon van karakter.

Al wat sinds in mij uitkwam, en aan den stam mijns levens uitschoot, het was slechts gevolg en nawerking van dat eerste, van dien ongekenden oorsprong; van dat onbewuste leven mijner eerste prille jeugd; van die ongemerkte vorming in mijn schepping en bij het ontvangen van de eerste, niet vermoede indrukken.

o, Eer ik het wist, was ik reeds die ik ben, en eer ik het wist was in den knop reeds aanwezig, wat straks als bloem of distel aan mij zou gezien worden.

Ja, dieper nog en verre achter mijn ontvangenis en geboorte gaat dat geheimzinnige: y> eer ik het wisf' door.

Mijn plooi van karakter, de eigenaardige trek van mijn natuur, staat niet los op zichzelf, maar in verband met het stempel, dat aan mijn voorgeslacht Was opgedrukt.

In het kind herkent ge zijn vader, of den trek zijner moeder, of soms hooger nog opklimmend, den karaktertrek van diens vader of haar moeder. En wat voor vijftigof voor honderd jaren een man of vrouw, die ik nooit zag, en wier naam mij slechts flauw genoemd wierd, door veerkracht, geestdrift of ook door slapheid en zonde in hun karakter en aanleg wijzigden, werkt het niet straks in hun kinderen en kleinkinderen na ?

Haast is er geen eind aan, om die teruggaande lijn af te zien.

Ze stuit nergens.

Die invloeden werken door al de geslachten na. En hoe verre ge ook in den stroom der geslachten teruggaat, ja, al weet ge uw stamboom tot uit het stof der middeneeuwen op te halen, dat ge in het eind met niets dan u geheel onbekenden van naam te doen hebt; toch zijt ge nog niet aan het eind, om te weten waar de op u uitgeoefende invloed begonnen is; en rust, vaste rust voor uw blik vindt ge niet dan in den mensch, dien God rechtstreeks schiep, in Adam.

En die haam behoeft immers slechts genoemd, of ge belijdt het aanstonds met weedom en ontzetting des harten: In dien eersten aller menschen, in Adam, viel ik zelf, eer ik het wist.

Maar, God zij lofl Er is ook een ander eer ik het wist.

Er komt in de Heilige Schriftuur ook een sprake tot ons: »Eer Ik u in uws moeders buik formeerde, heb Ik u gekend; heb Ik u liefgehad met een eeuwige liefde!”

Reeds eer ik het wist, door mijn God gekend, door mijn God met eeuwige liefde omvangen!

Eer mijns vaders oog mij zag, of mijns moeders blik mij toelonkte, reeds door mijn God met ontferming gedragen, met barmhartigheden rijk gemaakt, bij Hem mij een erfenisse beschikt ten eeuwigen leven.

Reeds eer ik het wist, in den Raad van den Almachtigen God mijn gevallen en in goddeloosheid ingedoopt aanzijn door mijn God gerechtvaardigd.

Reeds eer ik het wist, ook mij het heil ilit Sion beschikt.

Reeds eer ik het wist, ginds verre, nabij Jeruzalem, op Golgatha's heuvel, ook voor mij aan het kruis gestorven die Immanuël, die ook voor mijne zonde zijn bloed vergoot en mij eeuwige behoudenisse aanbracht.

Reeds eer ik het wist, die Goei, die voor mij stierf, opgestaan uit de dooden, opgevaren ten hemel, en gezet aan Gods rechterhand, om daar ook voor mij te bidden eer ik nog aanzijn had.

o. Verstaat ge nu den heiligen Doop van het pasgeborene kindeke? Gedoopt ook eer ik het wist, opdat terstond van dat kindeke betuigd zou worden, hoe er reeds heel een S historie van zijn zonde en schuld, maar ook heel een historie van zijn heil en zoen achter d hem lag, eer het geboren wierd, of van zijn i heil kon weten.

En van dien Doop uitgaande, evenzoo eer ik het wist^ de gebeden der kerk voor mijn redding, de gebeden mijner moeder voor mijn behoudenisse. b n

o, Wat wordt die latere historie van wat ge wel wist kort en onbeduidend, vergeleken bij dat alles wat achter u lag en reeds vooruit uw toekomst bepaalde, eer ge er iets van gemerkt hadt. h

En zoo ging het immers ook later op uw levensweg nog.

Eer ge het wist, hadt ge u weer aan uw God vergeten, en was het zondig woord over uw lippen, en pleegdet ge de daad, die u straks

o, zoo bitter berouwen zou. Eer ge het wist^ was van uw blik, uw woord, e uw daad, op uw kind of op uw broeder of op een ander in uw omgeving de invloed uitgegaan, die het booze zaad ook in zijn hart ontkiemen deed.

Ge spraakt iets, iets ontviel u, in jok of scherts of gansch gedachteloos, maar een oor ving het op, en straks diep in het hart gedaald, s wrocht het daar de ongerechtigheid.

o. Niets zoozeer als onze onheilige invloeden gaan gansch ongemerkt toe, en ongemerkt maken we onze gedooden in de hel.

Wel ons dat er aan mag toegevoegd, dat er even ongeme'kt ook invloeden ten goede van ons uitgaan. Als we eens geui ten leven uitgeven, zooals de bloemen het doen die het niet weten., en als er eens een lichtstraal uit ons oog in een schier gebroken hart mag dalen, zooals de sterren fonkelen, zonder het te weten, en toch door heur fonkelen den schipbreukeling zijn weg aanwijzen op de woeste baren.

Ja meer nog, ongemerkt is evenzoo de liefde uws Gods over u om u te behouden, waar ge struikelen zoudt, en eer ge het wist, was er een engel van uw God gezonden, om u voor een schipbreuk des levens te behoeden.

o. Schier heel ons leven gaat onbewust en ongemerkt toe, en van verreweg het grootste deel der invloeden die van u uitgaan of op u werken, moet ge altoos weer met dat eentonig referein belijden: Het ging van mij uit of het werkte op mij, eer ik het wist .

Wie wijs is, merke hierop!

Want, o, we pochen zoo vaak op ons zelfbewustzijn, en geen goed heet gemeener dan z^^kennis, en goed te weten wat we willen schijnt aller levensleus, en ons weten, onze opmerkzaamheid, ons acht geven op onszelven schijnt ons leven te moeten beheerschen.

Maar wat blijft er van die hoog opgevjjzelde zelfbewustheid over, als ge, ook maar even, gelijk dit ons korte woord deed, in uw verleden, in uw oorsprong en in de verborgen paden uws levens.indringt?

En daarom, leg af dien wijzen waan.

Niet gij zijt uw eigen meester, maar er is een Verborgen Macht die achter en om u, heel uw aanzijn en uw leven beheerscht.

Aan u maar de keuze, wat die verborgen macht voor u zijn zal-De verborgen liefde uws Heeren, of de verborgen boosheid van den Verleider uwer ziel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen