Helpende handen - pagina 76

N A - O O R L O G S E B L O E I . DE J A R E N

74

I945-I960

gen juist moest opvoeren. Dat gebeurde dan ook en wel in die mate, dat de jaren vijftig een tijd van ongekende aktiviteit werden. Reeds in het najaar van 1949 begon Vrouwen vu-Hulp met haar inzamehng voor de medische faculteit onder het pakkende motto 'Wij vrouwen helpen nu, straks helpen d'artsen u'. Omdat de ergste schaarste inmiddels voorbij was konden er weer blikken busjes worden aangeschaft, waarop het nieuwe spaardoel duidelijk stond aangegeven. Ter verbetering van de voorlichting kreeg de vrouwenorganisatie verder de beschikking over een eigen blad. Helpende Handen van vrouwen voor de medische faculteit aan de Vrije Universiteit, een titel die al snel werd afgekort tot Helpende Handen. In het blad, dat twee keer per jaar verscheen, werd de opbrengst van de voor- en najaarslichtingen bekend gemaakt en werd verslag gedaan van de jaarlijkse vrouwendag. Verder bevatte het artikelen, reisverslagen en verhalen voor de jeugd, waarin de betekenis van de Vrije Universiteit voor het christelijk gezinsleven het steeds terugkerende thema was. Ook de opbouw van de medische faculteit werd nauwlettend gevolgd, zodat de leden van Vrouwen vu-Hulp op de hoogte bleven van wat er met hun geld werd gedaan. Zo kwam Helpende Handen met een uitgebreid verslag, toen op zaterdag 29 december 1956 de eerste paal werd geslagen voor het academisch ziekenhuis, dat zou verrijzen op het nieuwe vu-terrein aan de Amstelveenseweg. Dat de vrouwenaktie succes had bleek vooral uit het feit dat het aantal spaarsters zich in deze jaren voortdurend uitbreidde. In 1950 telde Vrouwen vu-Hulp omstreeks 60.000 leden, maar het doel was dit aantal zo snel mogelijk op 1 0 0 . 0 0 0 te brengen. Omdat er ongeveer 175.000 gezinnen waren aangesloten bij de Gereformeerde Kerken, moest dit aantal gehaald kunnen worden, zo meende men. Opmerkelijk was dat men nu ook de hoop koesterde vrouwen uit andere kerkelijke milieus bij Vrouwen vu-Hulp te kunnen betrekken. De vu trok na de oorlog in toenemende mate studenten uit andere kerken en werd daardoor steeds meer een universiteit voor de gehele gereformeerde gezindte. Betekende dit niet dat ook Vrouwen vu-Hulp over een breder recruteringsveld kon beschikken.' De verwachtingen die men in dit opzicht koesterde waren echter te optimistisch. Zoals Van der Zouwen in zijn dissertatie De Gereformeerden en de Vrije Universiteit (1970) heeft aangetoond, hadden de pogingen om spaarsters uit andere kerken te werven nauwelijks ef-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen