Worsteling naar waarheid - pagina 67

H E T C I V I E L E F F E C T EN DE E I G E N

MEDISCHE

FACULTEIT

zo'n faculteit echter helemaal niet betalen. De Van Coeverden-Adrianistichting, genoemd naar de predikant waarvan zij de erfenis beheerde en besteedde, moest steeds bijspringen om in de tekorten te voorzien. Voor de andere faculteiten was ook uitbreiding gewenst. Directeuren van de Vereeniging besloten de achterban om een extra bijdrage te vragen, maar aan een deugdelijk financieel plan om de groeiende universiteit te betalen ontbrak het nog.* De Vrije Universiteit stond financieel dus met haar rug tegen de muur. Voor de hoogleraren van de Medische Faculteit was er met zo'n onderbezetting weinig perspectief. Op dat moment trad een nieuw anti-revolutionair kopstuk de vu-gelederen binnen: de verse directeur H. Colijn startte zijn officiële loopbaan aan de v u op 13 juli 1 9 2 2 met een rede over de toekomst van het vrije hoger onderwijs. 9 Colijn stelde daarin voor om wel te blijven streven naar een volledige universiteit, maar dit in samenwerking met andere (rijks-) universiteiten te doen. Dat zou, behalve een aanzienlijke kostenbesparing, ook contacten met andere universiteiten opleveren, waar Colijn erg voor was. Vanzelfsprekend was er een groep-hoofdzakelijk t h e o l o g e n - d i e hiertegen was. In de geest van de antithese waren zij van mening dat de v u zoveel mogelijk zelfstandig haar wetenschap moest ontwikkelen. F. W. Grosheide, een nieuw-testamenticus, vond dat de studenten nog niet in staat waren eigen keuzes te maken en daarom op een gereformeerde universiteit onderwijs moesten krijgen. Van een'neutrale zone' in de exacte wetenschappen was volgens hem geen sprake. 1 0 Colijn probeerde zijn plannen te verdedigen en kreeg daarbij bijval van de medische faculteit. Bouman en Buytendijk vonden ook dat het isolement van de universiteit niet goed was vol te houden; dat zou hun faculteit zeker de kop kosten. Directeuren van de Vereeniging besloten begin 1923 toch om de medische faculteit te handhaven en te proberen die voldoende uit te breiden." In het volgende jaar kondigde Buijtendijk zijn vertrek naar Groningen aan. Bouman, die aan de v u als enige hoogleraar in de Medische Faculteit overbleef, was daarmee op een dood spoor gekomen. Hij werd door onderwijsminister V. H. Rutgers, een vu-alumnus, 'overgeplaatst' naar de Utrecht. 12 Hiermee was de vu, vijf jaar voor de fatale termijn van 1930, ontdaan van haar vierde faculteit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen