Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 129

een vrije universiteit in congo

128

het is duidelijk dat de République Démocratique du Congo niet de geschikte partner was om mee samen te werken. De reputatie van vrind Mobutu was toen al niet geweldig. Maar nogmaals, politiek lag Congo natuurlijk wel goed. Er was nog wel veel ruzie aan de ulc met een geimporteerde Franse rector die cultureel antropoloog was en helemaal niet voelde voor de Sciences en voor de Médicines. Het was ook duidelijk dat de ulc niet geduld werd, daar ver weg in het Oosten, in een gebied dat nauwelijks echt onder controle stond van het Zaïrese leger. Dat die samenwerking stuk moest lopen was onvermijdelijk. Of we dat als een kater hebben ervaren? Ik zou haast zeggen, ja natuurlijk. Maar ik geloof niet dat iemand bij scheikunde zich voor ogen had gesteld om daar iets van ons te planten. Het zou toch meer een vriendendienst moeten zijn. En in de tussentijd had de gehele universitaire wereld te maken met fundamentele vernieuwingen.” 35 Hoe kijken Nico en Nelly Dekker terug op hun werk in de Congo? Hun ontwikkelingswerk kwam voort uit een brede en wereldwijde interesse. Voor hun uitzending naar de Congo wisten zij van het werk van het Actiecomité Hulp Ontwikkelingslanden aan de vu. Daarnaast volgden ze de Teleac-cursus over ontwikkelingsproblemen. “Maar in het studentendispuut Forum, waar ik lid van was, kon ik die brede maatschappelijke interesse niet vinden – rien du tout”, zegt Nico. “En na mijn terugkomst in Nederland heb ik als vu-docent weinig gemerkt van enige interesse voor mijn Congo-ervaringen. Wel raakte ik door mijn werk aan de vu betrokken bij de problematiek van wetenschap en samenleving.” Nico Dekker is nog altijd een toegewijde pleitbezorger gebleven van de belangen van het Congolese volk, vooral na de verslechtering van de politieke en humanitaire situatie.36 Op de vraag naar het motief van de vu om bij de ulc betrokken te raken, reageert Leibbrandt als volgt: “Het was niet uit interesse om de vraagstukken van een ontwikkelingsland van zeer nabij te leren kennen. Het was eerder de gedachte: dit is een concrete vraag uit een Afrikaans land, van de nationale raad van kerken, om te helpen bij een vergelijkbaar project als de vu zelf. We voelden verwantschap bij die vraag. Ook in Nederland hadden we immers indertijd onder moeilijke omstandigheden de vu moeten oprichten. En dan wordt ons in 1965 gevraagd zo’n nieuw initiatief te steunen. In Congo, waar de protes-

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 128

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen