GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 213

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 213

[Deel 2]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN GOED

VERTROUWEN

zing van de apartheid was in Nederland vrij algemeen en de Gereformeerde Kerken gingen daarin voorop. Het officiële vu-Zuid-Afrikabeleid werd vanaf 1973 geïnitieerd door het College van Bestuur in samenspraak met de Commissie Buitenland en werd gesteund door een meerderheid van de Universiteitsraad, in die dagen de hoogste beleidsinstantie aan de v u . Het kende drie hoofdlijnen: principiële afwijzing van de apartheid, steun aan de slachtoffers (inclusief academische samenwerking met en steun aan zwarte onderwijsinstellingen) en voortgezette dialoog met Potchefstroom, de enige Zuid-Afrikaanse onderwijsinstelling waarmee de v u een formele overeenkomst had.27 Dat laatste onderdeel van het beleid stond onder sterke druk. Voor velen, zeker in de studentenwereld maar ook in de andere geledingen van de vu-gemeenschap, daarin dagelijks gevoed door de media en de propaganda van de antiapartheidsorganisaties, stond Zuid-Afrika toen gelijk aan de hiervoor gegeven definitie: een land met een fascistisch stelsel en misdadig regiem, de vlees geworden zonde en ketterij. Er waren dus sterke krachten, die een boycot van Zuid-Afrika wensten en de ruimte voor dialoog was dientengevolge bijzonder klein. Het eredoctoraat voor Beyers Naudé werd gevolgd door het ter discussie stellen van het samenwerkings- en uitwisselingscontract met de Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys in 1973, gecombineerd met de opbouw van contacten met het andere ZuidAfrika: antiapartheidsinstellingen en zwarte onderwijsinstituten. De traditionele banden en gevoelens van stam- en geestverwantschap met Potchefstroom gingen over in een bittere broedertwist. Nergens leek de apartheid zo principieel en zo radicaal bestreden als aan de v u , geen Nederlandse universiteit voerde zo'n intensieve dialoog als de v u met Potchefstroom. Het leidde in 1975 tot het niet-deelnemen door de v u aan de Internationale Conferentie van Gereformeerde Instellingen, gehouden in Potchefstroom, een samenspreking op hoog niveau met de zusterinstelling in maart 1976 en het verbreken van alle contacten later dat jaar. Formeel gold de boycot alleen op instellingsniveau en een generale boycot van Zuid-Afrika en Zuid-Afrikanen kende de v u niet. Maar de realiteit was, dat de situatie op de v u op allerlei vlakken na 1976 een feitelijke boycot vrijwel naderde. Zuid-Afrika gold op de v u voor een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 376 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 213

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 376 Pagina's