Bijzondere chemie?! - pagina 202

FARMACOCHEMIE

onderzoek naar biologisch actieve stoffen benadrukte Nauta voortdurend en niet zonder effect. In 1965 kwam van het College van Curatoren de opdracht om te onderzoeken of het wenselijk en mogelijk was de faculteit uit te breiden met een Subfaculteit Farmacie. Prof. dr. K. W. Gerritsma, die hoofd was van het departement Pharmacie van de Universiteit vir Kristelik Hoer Onderwijs in Potchefstroom in ZuidAfrika, werd uitgenodigd om hierover een oordeel te vormen. Vooruit204

lopend op de beslissing of er een Subfaculteit Farmacie zou komen, werd Gerritsma in december 1 9 6 6 benoemd tot gewoon hoogleraar met als leeropdracht analytische en farmaceutische chemie. 17 Uiteindelijk kwam er van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen geen goedkeuring voor een Subfaculteit Farmacie aan de Vrije Universiteit. Daarom besloot de Vrije Universiteit een studierichting farmacochemie in te stellen. De teleurstelling was groot. Gerritsma verliet de Vrije Universiteit en werd in 1976 hoogleraar in Leiden. Nauta richtte zich op de verdere uitbouw van de nieuwe subdiscipline farmacochemie, die hij als volgt definieerde: 'Farmacochemie omvat het ontwerp en de synthese of isolatie van biologisch actieve verbindingen, de vaststelling van de structuur en de bepaling van de biologische activiteit en de verklaring van het werkingsmechanisme op moleculair niveau en de bepaling van de relatie tussen structuur en biologische activiteit'. Deze definitie werd later bijna letterlijk door de International Union of Pure and Applied Chemistry overgenomen. Uit de definitie bleek overduidelijk het transdisciplinaire karakter van de farmacochemie. Om dit goed tot zijn recht te laten komen, streefde Nauta naar een geïntegreerde aanpak in het onderwijs en het onderzoek. Hij mocht vier seniormedewerkers aanstellen: dr. H. van der Goot voor synthese, dr. J. Zaagsma voor moleculaire farmacologie, dr. J. de Vries voor farmacokinetiek en dr.T. Bultsma voor structuuractiviteitrelaties

(sar).

Nauta had zich ook verzekerd van de inbreng van dr. R. F. Rekker, die werkzaam was bij Brocades. Daarnaast had Rekker een aanstelling als lector bij de Vrije Universiteit. Hij gaf scheikundeonderwijs aan geneeskundestudenten. In de jaren zestig ontwikkelde Rekker zich tot deskundige op het SAR-terrein en in 1 9 7 6 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar bij de Vakgroep Farmacochemie. In die tijd deed de computer zijn intrede in het wetenschappelijk onderzoek. De zogenoemde multiple regressie analyses werden zeer belangrijk voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen