Bijzondere chemie?! - pagina 167

ANALYTISCHE

CHEMIE

de relatie tussen het resultaat dat bij de analyse gevonden was en wat op theoretische gronden verwacht kon worden. In dit verband kan het onderzoek van drs. A. M. Verwey aan complexen van fenylhydrazine en formazanen worden genoemd. Dit onderzoek was een vervolg op het promotiewerk van Balt op het gebied van de difenylcarbazon-complexen. Met veel succes werd geëxperimenteerd met hoogspanningselektroforese. Dit onderwerp stond niet geheel los van de complexvorming, omdat de richting en de snelheid van de anorganische ionen voor een groot deel wordt bepaald door het complexerende milieu. De analist G. de Vries (die in 1995 een eredoctoraat aan de Vrije Universiteit kreeg) leverde een belangrijke bijdrage. Het onderzoek werd als voltooid beschouwd toen het mogelijk bleek ongeveer veertig verschillende ionen op papierstrips in ongeveer een half uur uit elkaar te halen en te identificeren. In de jaren zestig werden nieuwe onderzoeksterreinen ontgonnen met de bestudering van ionenwisselende membranen, het gebruik van vloeibare anionenwisselaars in de chromatografie en twee nieuwe elektrochemische technieken, de heroplossings-voltametrie en de chronopotentiometrie. Eind jaren zestig traden er grote veranderingen op bij de Afdeling Analytische Chemie. Er was in deze periode een snelle wisseling van de wacht. Van Dalen werd in 1 9 6 6 opgevolgd door prof. dr. K. W. Gerritsma, die geïnteresseerd was in de analyse van levensmiddelen en natuurstoffen met behulp van chromatografische technieken. Hij verliet echter al spoedig weer de afdeling, om zich te wijden aan de farmaceutische analyse. Zijn opvolger prof. E. Barendrecht beoefende in het bijzonder de elektroanalyse. Ook hij bleef niet lang en vertrok na enkele jaren naar de Technische Universiteit Eindhoven. Toch waren eind jaren zeventig duidelijk twee lijnen van onderzoek zichtbaar: de elektroanalyse met dr. P. Bos en de chromatografie met dr. U.A.Th. Brinkman. In deze periode deden vakgroepen hun intrede aan de universiteiten. Het scheikundeonderzoek aan de Vrije Universiteit werd gebundeld in zes vakgroepen, waarvan Algemene en Analytische Chemie (AAC) er één was. Aan de genoemde lijnen elektroanalyse en chromatografie werd nog een derde lijn toegevoegd: de optische spectroscopie. Deze lijn ging van de Vakgroep Fysische en Theoretische Chemie over naar AAC. De optische spectroscopie had

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen