Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 53

de verre naaste

52

bij voorbaat, op plezier in komende voorspoed. Kunnen calvinisten niet zonder een slecht geweten als ze ergens van genieten? Maar ook besef ik nu: dat kon toen niet anders. De ontwikkelingsproblematiek werd daarmee immers in een moreel geldig perspectief geplaatst. Het gebeurde op die wijze, vanwege de voor de aanpak van het probleem nodige religieuze inspiratie. Maar het congres was wel heel belangrijk. Ook was het uniek dat het studentencorps het organiseerde. Hetzelfde corps dat – niet ten onrechte – de naam had een bierdrinkend gezelschap te zijn.” 18 Keimpe Dijk (theologie, 1957): “Wat het congres betreft herinner ik me nog de diepe indruk die het toneelstuk op me gemaakt heeft. Verder meer de ambiance dan de materie. Van het verhaal van prof. van den Berg is me bijgebleven dat Sam Koster zijn irritatie onomwonden kenbaar maakte over de nuanceringen die de spreker aanbracht: dat rijkdom in de bijbel niet verboden is – zie Abraham en Job. Volgens Sam Koster hadden we daar nu geen boodschap aan, omdat er toch heel duidelijk ook andere accenten zijn in de bijbel, en die mogen niet door nuancering gerelativeerd worden. Zoiets in die trant, dat staat me nog levendig bij. Er was toen echt een rel, waarbij De Gaay Fortman natuurlijk probeerde om de gemoederen wat tot bedaren te brengen, wat hem lukte, vooral door zijn persoonlijk overwicht. Wat het forum betreft geloof ik dat Barend Biesheuvel erg goed overkwam, ook omdat hij toen minder rechts was dan later. Verder heb ik geen concrete herinneringen meer. Ik weet wel dat ik het congres erg inspirerend vond, en dat het voor mij van blijvende betekenis is geweest.” 19 Hittjo Kruyswijk (geneeskunde, 1957): “Nu, veertig jaar later, herinner ik me nagenoeg niets meer van het congres. Terwijl ik nota bene lid van de organisatiecommissie was. Wat me wel is bijgebleven: dat ik het congres indertijd heb ervaren als een veel te idealistisch gebeuren.” 20 Sipko de Boer (sociologie, 1955): “Op Woudschoten hebben Edith Sizoo – mijn latere echtgenote – en ik elkaar niet voor het eerst ontmoet, maar wel een aanzet gegeven voor wat een lange gezamenlijke reis zou worden. Dus van Woudschoten niets kwaads. Toch heb ik altijd gemengde gevoelens over dat congres gehad. Ik denk wel dat het

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 52

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen