Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 97

het paedologisch instituut op eigen benen

96

haar de werkwijze en het materiaal ten aanzien van Freddy’s verdere taalontwikkeling te bespreken. De ouders bleven nog jaren contact onderhouden met het instituut en in samenwerking met de logopediste besloten zij Freddy naar een gewone lagere school te sturen. Het gezin van herkomst werd in vele gevallen beschouwd als een ziekmakende factor. Dat was het geval bij Hanneke: ‘zij is de oudste uit een eenvoudig gezin en door milieu-omstandigheden heeft ze haar eerste levensjaren moeten doorbrengen in een kindertehuis. Als ze weer thuiskomt toont ze zich jaloers op het zusje dat kort daarop geboren wordt, ze zou nu eindelijk haar vader en moeder wel eens voor zich alleen willen hebben. Ze gaat zich weer als een baby gedragen, weigert als het ware om “groot” te zijn. Als Hanneke, ongeveer 5 jaar oud, in ons instituut opgenomen wordt, is ze een meisje dat in haar ontwikkeling ver bij haar leeftijdsniveau is achter gebleven. Er wordt ernstig getwijfeld aan haar verstandelijke capaciteiten. De plaatsende instantie heeft de indruk, dat ten einde over het een en ander een meer gefundeerd oordeel te krijgen, een interne observatie aangewezen is. Hanneke blijft na observatie een paar jaar bij ons voor behandeling. Het lukt om via deze therapeutische behandeling haar een groot deel van de achterstand te doen inhalen. Het lukt ook gedeeltelijk haar haar plaats als oudste in het gezin (waar inmiddels drie jongere kinderen zijn) te doen aanvaarden. De ouders die zich aanvankelijk geen raad wisten met de jaloerse, nooit te bevredigen en vaak “lelijk” reagerende Hanneke, ervaren gedurende weekends dat de moeilijkheden wel niet verdwenen waren, maar toch sterk verminderd zijn. Ze zouden Hanneke graag weer thuis hebben.’ 18 In toenemende mate deed men voor nazorg een beroep op plaatselijke hulpverlenende instanties. In het geval van Hanneke werd contact opgenomen met een instantie voor kerkelijk maatschappelijk werk. Psychologen kregen een prominente plaats, niet alleen in de behandeling en diagnostiek van kinderen, maar ook in de benadering van ouders. De vier tot vijf psychologen konden het werk nauwelijks aan. Daarnaast waren zij ook verantwoordelijk voor de begeleiding van groepsleiders en van studenten die op het pi stage liepen. Men was tot het inzicht gekomen, dat een belangrijk deel van de behandeling in de leefgroepen diende plaats te vinden. De leidsters kregen advies over specifieke aanpak van kinderen en richtlijnen voor de aanpak van een groep. Hetzelfde gold voor onderwijzers op school. Het was een

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 96 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen