Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 67

ontstaan van het pi in amsterdam

diagnostiek en behandeling

66

Diagnostiek en behandeling van kinderen stonden centraal in het Paedologisch Instituut. Daarin was het enig in zijn soort. Er bestonden al wel instellingen die te boek stonden als observatiehuis, maar die hadden geen wetenschappelijke insteek van het werk. Er waren ook al psychotechnische laboratoria, maar die hielden zich voornamelijk bezig met school‑ en beroepskeuze. Waterink verenigde beide aspecten door zijn laboratorium in te zetten voor de diagnostiek van afwijkende kinderen. Hij promootte zijn instellingen op lezingen en in publicaties als uniek vanwege de wetenschappelijke onderbouwing. Die onderbouwing vormde vooral de pedologie, het onderzoek van het normale en abnormale kind in al zijn aspecten. Het kind is geen optelsom van functies, maar moet in zijn geheel worden gezien. Het karakter, de wil, het gevoel en de aard van het kind zijn minstens zo belangrijk als de intellectuele capaciteiten. Zij kunnen elkaar aanvullen, versterken en soms zelfs vervangen. Het kind diende te allen tijde als een persoon behandeld te worden.42 Waterink sprak dan ook met veel reserves over de toen veel gebruikte intelligentietest van Binet en Simon. Deze vond hij te eenzijdig en te zeer een momentopname. Kinderen moesten eerst wennen aan de omgeving voor een test kon worden afgenomen, vandaar dat zulke kinderen opgenomen dienden te worden. Juist vanwege de complexiteit van het kinderlijk functioneren was veelal langdurige observatie gewenst, in de optiek van Waterink.43 Daarvoor bood het laboratorium een batterij aan testen. Tijdens het afnemen lette men op de reacties van het kind: Liet het gauw de moed zakken? Was het snel afgeleid? Was het onrustig? Diagnostiek en behandeling hadden, naar in die tijd gewoon was, een sterk medisch karakter. Dat kwam ook tot uitdrukking in de kledij van het personeel: onderzoekers, laboratoriumpersoneel en behandelaars droegen doktersjassen en het verzorgend personeel verpleegstersuniformen. De arts nam een medische anamnese af, op zoek naar mogelijke lichamelijke en psychische problemen bij ouders en grootouders. Erfelijkheid vormde een belangrijk gegeven bij afwijkende kinderen, al betoogde Waterink keer op keer de betrekkelijkheid daarvan.44 Milieufactoren waren minstens zo belangrijk. Daarnaast informeerde de arts naar de ontwikkeling van het kind en met name welke ziekten een kind had gehad. Zo bleek encefalitis (ontste-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 66 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen