GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 208

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 208

Driekwart eeuw kinderstudies in het Peadologisch Instituut te Amsterdam (1931-2006)

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

[9] Van Ambulatorium tot forensische jeugdpsychiatrie 1 Marjoke Rietveld-van Wingerden

Het in 1967 gestichte Ambulatorium van het Paedologisch Instituut was aanvankelijk gericht op ambulante en poliklinische hulp aan kinderen en jongeren tot 23 jaar. Voor kinderen kwamen allerhande programma’s voor specifieke problemen als bedplassen en leerproblemen. De jongeren vormden hierin een nieuwe doelgroep, aangezien het pi tot dan toe alleen kinderen tot dertien, later twaalf in behandeling nam. Het Ambulatorium onder leiding van Hans Heiner ontwikkelde gaandeweg een eigen expertise. Gedragsmodificatie nam daarin een belangrijke plaats in. Het pi heeft wat dit betreft gefungeerd als een voorbeeld voor elders. In dit hoofdstuk schetsen we de ontwikkeling van het Ambulatorium en zijn bijdrage aan wat later forensische jeugdpsychiatrie zou heten.

pionieren in de eerste jaren De Wit trok in 1963 de toen bij de marine werkzame psycholoog Hans Heiner aan. Ook liep hij met plannen rond om hulpverlening uit te breiden met een polikliniek en een nieuwe doelgroep, de jongeren. Heiner zou de directeur daarvan worden. Deze was de goede man op de goede plek. Hij waagde het om in de hulp aan jongeren met gedragstrainingen te werken. Dat was net in een tijd dat men gedragstherapie alleen in uiterste noodzaak en slechts voor hopeloze gevallen van volwassen psychiatrische patiënten zinvol achtte, bij wie niets anders meer hielp. Zulke behandeling toe te passen op jongeren en zelfs kinderen stuitte op grote tegenstand. Heiner liet zich daardoor niet weerhouden, gesterkt door publicaties van onder andere de Amerikanen B. Patterson en S.Wahler. Zijn studiereis naar Amerika in 1972 bevestigde hem in zijn keuze de op het behaviorisme gebaseerde gedragstherapie juist in te zetten voor ernstig gedragsgestoorde jongeren. 2

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 207 2e proef

207

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 208

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's