Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 157

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

156

Dat het onderwijs individueel was, komt ook duidelijk naar voren in de herinneringen van oud-leerlingen. Jacqueline, die net voor de komst van onderwijzer Van den Heuvel het pi verliet, meldt hierover: ‘Ik kon op school goed meekomen en omdat ik individuele, op mij aangepaste taken kreeg verveelde ik mij er niet. Volgens mij waren de intellectuele en praktische uitdagingen goed in balans, waren ze noch onder de maat, noch overvragend.’ Tien jaar later benadrukte Astrid vooral de goede en ongedwongen sfeer op school: ‘Het onderwijs was individueel en er was veel vrijheid om het studieprogramma naar eigen wensen en mogelijkheden in te richten. Zo mochten we bijvoorbeeld van de kartonnen dozen waarin de pakjes melk zaten een bouwwerk rond onze tafeltjes maken. Omdat ik in de klas meestal het enige meisje was kreeg ik extra positieve aandacht en werd ik dan ook nooit gepest, integendeel. Ik herinner me nog dat we tijdens de taalles eens een scheldwoord en een vriendelijk woord moesten opschrijven. Omdat er nooit tegen mij gescholden werd wist ik dan ook echt geen scheldwoord te bedenken. Alle onderwijzers waren goed, maar meester André van der Meer heeft de grootste indruk op mij gemaakt.’ Astrid liep overigens wel een leerachterstand op: ‘Zo wist ik, toen ik later weer op een reguliere lagere school kwam, nauwelijks iets van aardrijkskunde; en hoe ik topografie (ligging van steden, waterwegen en landsgrenzen) moest leren was me helemaal een raadsel. Hoe, op welke manier kon je zoiets in je hoofd krijgen en wat was de toepassing ervan? Hetzelfde gold ook voor rekenen met breuken. En ook de werkwoorden met d of dt (...) waren nieuw voor mij. Op het pi kregen we regelmatig rapporten waarin de gemaakte vorderingen werden aangegeven met balkjes, maar cijfers werden er op het pi nooit gegeven.’ Gerrit bezocht de school toen het instituut al was verhuisd naar het ruimere en meer moderne onderkomen in Duivendrecht. Het individueel werken zag hij als te weinig uitdagend en niet aangepast aan kinderen met juist een hoog iq: ‘Iedereen werkte er op zijn eigen tempo aan een taak en er was bij ieder klaslokaal een apart kamertje waar we even konden uitrazen of rustig werken. Overigens werkte het leren in eigen tempo bij mij niet echt omdat ik geen leerachterstand, maar juist een leervoorsprong had. Toen ik pas op school kwam, kreeg ik weliswaar een test waarmee mijn aanvangsniveau getest werd, maar niet de middelen om mij van onderwijs op niveau te voorzien, al deden ze wat dat betreft wel hun best. Ik herinner me nog dat ze de laat-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 156 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen