'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 177

eredoctoraten

176

op te leiden met een brede blik op de wereld, waarmee ze, tegen de achtergrond van een verenigd Europa, hun weg zouden moeten vinden. Shanley werd na afloop van de ceremonie overweldigd door een gevoel van diepe dankbaarheid dat al vele eredoctores voor hem hadden ervaren. Hij gaf daaraan uiting in een ongedateerd, handgeschreven briefje aan de pas aangetreden rector magnificus dr. Lex Bouter. Hij betoonde zich erkentelijk voor de betoonde gastvrijheid. ‘The entire occasion was an example of formality in a very friendly and reassuring environment.’

ian chalmers (2006) Het eredoctoraat dat de Britse arts Ian Chalmers in 2006 werd toegekend door de Vrije Universiteit was bepaald niet de eerste academische onderscheiding die hem ten deel viel. In de voorafgaande jaren hadden uiteenlopende universiteiten als die van Aberdeen, Liverpool, New York en Londen zijn verdiensten voor de geneeskunde al eer bewezen. En alsof dat nog niet genoeg was: Ian Chalmers was in 2000 tot ridder geslagen en mocht zich sindsdien laten aanspreken als Sir Ian Chalmers. Wat was het dat ook de Vrije Universiteit bewoog zich aan te sluiten bij het koor van bewonderaars en Chalmers academische lof toe te zwaaien? Op 15 maart 2006 formuleerde het vu Medisch Centrum een voorstel om Chalmers benoemd te krijgen tot eredoctor van de Vrije Universiteit. Daarin werd vooral beklemtoond hoe Chalmers zijn medische professie verbond met maatschappelijk engagement. Hij werd getypeerd als drijvende kracht achter de ‘evidence-based medicine’, waarin de traditionele, wetenschappelijke benadering van de geneeskunde nadrukkelijk werd verbonden met de ervaringen van de patiënt. Geprezen werd Chalmers’ ‘pionierwerk’. Hij riep een database op het terrein van de perinatalogie in het leven, die zich richtte op de ontwikkeling van het kind in de baarmoeder, na de geboorte en in de eerste levensfase. In 1992 zette Chalmers de Cochrane Collaboration op, waarin 2600 systematische overzichten waren opgenomen over medische vraagstukken, zoveel mogelijk toegespitst op de individuele patiënt. Tien jaar later verlegde Chalmers zijn onderzoek naar de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen