GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 87

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 87

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

86

het eredoctoraat niet slechts als een provocatie aan haar adres maar vooral aan dat van ‘de democratische krachten’ in Indonesië. De raad wees er fijntjes op dat in september 1965, bij de coup van generaal Soeharto, 249 studenten van de christelijke universiteit waren verwijderd ‘met medewerking van mr. O. Notohamidjojo’. Trouw pikte het protest op en gaf die onder de titel ‘Felle kritiek op vu-erepromotie’ weer in de krant van 16 augustus 1972. De senaat keerde zich verontwaardigd tegen deze ‘persoonlijke aanval’ op Notohamidjojo, een aanval die bovendien ‘wemelt van onwaarheden’. De srvu ging echter onverstoorbaar door met het protest, dit tot ergernis van behoudende gereformeerden die de senaat verweten ‘bang’ te zijn voor het protest en ‘geen knip voor de neus’ waard te zijn. De nieuwe rector magnificus I. A. Diepenhorst verdedigde zich ook vol vuur tegen deze verwijten. Het protest zou nog geruime tijd doorgaan. Omdat de srvu zich niet voldoende gehoord achtte door Ad Valvas, het weekblad van de vu, dat volgens de raad bezweken zou zijn voor de ‘censuur’ van de senaat, gaf ze een aparte Indonesië-krant uit, waarin schande werd gesproken dat dezelfde universiteit die enkele jaren eerder de strijder tegen onderdrukking en discriminatie Martin Luther King een eredoctoraat gaf, ditmaal een verdediger van onderdrukking met een bul vereerde. Het protest mocht niet baten, de uitreiking ging gewoon door. Terug in zijn vaderland schreef Notohamidjojo opgetogen dat zijn eredoctoraat zijn universiteit het nodige aanzien had verschaft. Hij had talloze gelukwensen ontvangen en was door de Inspecteur Generaal van Politie uitgenodigd lid te worden van de Nationale Raad van Verdediging en Veiligheid. Rector magnificus Diepenhorst antwoordde ‘met grote voldoening’ kennis te nemen van dit bericht, maar liet het daarbij. Notohamidjojo zou de vu nog enkele keren schrijven en op de hoogte houden van zijn wankele gezondheidstoestand. Door de achtereenvolgende rectores magnifici werd beleefd geantwoord. Maar de naam van eredoctor Notohamidjojo zal bij menigeen gemengde gevoelens hebben opgeroepen. Zijn eredoctoraat was het eerste dat heftig omstreden genoemd kan worden. Dit eredoctoraat toonde dat de vu een andere, revolutionaire tijd was binnengetreden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 87

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's