Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 47

brainstormen op de bilderberg

vestigt wat iedereen al wist. Voorzover dat juist is moet het worden toegeschreven aan de primitieve staat van het fundamenteel onderzoek ten onzent.’75

brainstormen op de bilderberg 46

Hoe verhield dat onderzoek zich nu tot de gereformeerde grondslag van de universiteit? ‘Wat betekent het,’ heette vier maanden later, in juni 1964, het thema van de tweedaagse Bilderbergbijeenkomst waarmee dit hoofdstuk opende, ‘dat we sociale wetenschappen beoefenen aan de Vrije Universiteit?’ Waarneming en vastlegging van feiten alleen – positivisme – was niet genoeg. Duiding was evenzeer nodig, maar hoe? Met behulp van de wijsbegeerte der wetsidee? ‘Er is veel wijsgerig denken waaruit ons enerzijds stimulerende tendensen bereiken,’ sprak conferentievoorzitter Bianchi, ‘maar waarvan men zich tegelijk kan afvragen of er niet ook een belemmering uit resulteert voor de beoefening van de sociale wetenschappen.’ Anders gezegd: was de wijsbegeerte der wetsidee passé? Moest er niet vérder worden gekeken dan de door Dooyeweerd getrokken levensbeschouwelijke grenzen? ‘We mogen ons niet isoleren op straffe van communicatiestoornis en eigendunk,’ vond Bianchi. Brasz wees op de stand van zaken binnen de bestuurskunde waar Waldo voor een inspirerende herwaardering van normen en waarden had gezorgd. Nu was het aan de vu een pre dat normatief denken min of meer was geïnstitutionaliseerd, ‘maar tegelijk een beetje benauwend.’ Het beginseldenken vertoonde volgens Brasz te weinig ontwikkeling en was niet meer voldoende richtinggevend. Er heerste onzekerheid, verwarring, inertie, wat ook zijn weerslag had op de toepasbaarheid van de wetenschap. ‘Het komt erop aan,’ aldus Brasz, ‘dat we niet met één been in de normatieve modder moeten staan en met het andere in de operationele modder.’ Hoe verhielden normativiteit en operationaliteit zich dan precies? gaf Bianchi de vergadering in overweging. Wat hield operationeel denken eigenlijk in? Zelf zou hij het willen omschrijven als ‘een vorm van wetenschappelijk denken waarbij het erom gaat langs efficiënt methodische weg, ter voorbereiding van andere vormen van benadering, kennis en inzicht te verwerven in een bepaald geheel van feiten.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen