Achtste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 62

hebben als hij, die van een val niet wil weten en den mensch slechts als zich ontwikkelend natuurproduct beschouwt. Niet alleen wat men wel eens noemt het lagere zieleleven, maar ook het hoogere, het geestelijke leven is een factor, een zeer belangrijke factor in het product, dat wij -(retenschap noemen. We maken, door deze onloochenbare waarheid volmondig te erkennen, in geenen deele de wetenschap tot eene subjectief menschelijke zaak. Ons beweren is niet, dat, hetgeen gij of ik of wie ook individueel gevoelt of begeert, krachtens uwen aard en aanleg vermoogt te onderscheiden en te kennen, voor U, voor mij, voor een ander criterium mag of kan zijn van wat waarlijk wetenschap is en wat niet; we zouden dan niet bij eene vorige gelegenheid over tucht en wetenschap hebben gesproken en de noodzakelijkheid van de eerste voor de laatste U hebben betoogd. Maar wij willen ons wachten voor alle eenzijdigheid. Het onderwerp en het voorwerp der wetenschap, de mensch zooals hij door God is geschapen, en de wereld, die voor hem is toebereid en waarin" hij is geplaatst, wat in dien mensch geschiedt en wat in die wereld voorvalt, de oorsprong van beiden en beider doel, dat alles behoort in wederkeerig verband te worden beschouwd en wel in dat verband, dat alleen het ware is, dat verband, dat alleen het woord van Hem, die de werkmeester is van al deze dingen, ons kan doen kennen en heeft geopenbaard. Daarom is zonder Gods woord eene ware en volledige wetenschap, volledig niet in ontwikkeling, maar in wezen en aanleg, zelfs niet denkbaar. De geopenbaarde kennisse Gods moet het fondament zijn, waarop het gebouw der wetenschappen wordt opgetrokken. Zijn geopenbaarde raad het plan aangeven, waarnaar het gebouw wordt verdeeld en ingericht. Mag dus, ja moet worden toegestemd, dat bij het begrip wetenschap zoowel met het subject, den menschelijken geest, als met het object, , de openbaring Gods in Zijn woord en in de schepping, moet worden gerekend, dan staat het ook van te voreni reeds vast, dat de machtigste en diepste werking of daad van dien geest, het liefhebben, de liefde, niet buiten rapport met dewetenschap staat. De betrekking tusschen deze twee na te gaanachtte ik eene geschikte inleiding voor het werk, dat wij met Gods hulp dit jaar hier hopen te verrichten. Ik spreek U dan eerst over het wezen der liefde, vervolgens over de liefde tot de wetenschap en daarna over de liefde in de wetenschap. Het is eene zich dikwijls openbarende eigenschap van onzegevallen natuur, dat het hoogste in haar onmiddellijk ligt naast en omslaat in het laagste. Van het verhevene tot het belachelijke is er slechts eene schrede, zegt het bekende Pransche spreek-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen