Elfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 28

XXVI

karakter onzer Hoogeschool in deze tien jaren tverking uitgegaan ? Reeds bij de opening der Universiteit werd de werking o. a. door de Amsterdammer verwacM, die den spotters de les las, welke beweerden, dat, op enkele uitzonderingen na, de studievakken aan de Universiteit met het geloofsbeginsel niets te maken hebben; een beweren, dat trouwens volkomen onjuist is. En waar het hier een geloofsbeginsel geldt, zoo diep en scherp geteekeiid als het Gereformeerde, kan de invloed ervan op het gebied van geene wetenschap buiten "werking blijven: vandaar ook, dat niet gerust mag worden, eer we een geneeskundige en een wis- en natuurkundige faculteit hebben. Daaruit vloeien vanzelf gevolgen voort voor het kerkelijk, burgerlijk en maatschappelijk leven. Dit zag vóór tien jaar de Hervorming in, toen zij schreef, dat de Vrije Universiteit, zou zij beteekenis hebben, leiden moest tot de stichting eener vrije Gereformeerde kerk, die, de staatshulp prijsgevende, souvereiniteit in eigen kring op eigen wieken zou gaan drijven. Dat was juist gezien en trouwens onzerzijds duidelijk genoeg uitgesproken. De wijze, waarop de vrijmaking der kerk is belemmerd, laat spreker voor rekening der tegenstanders, dankbaar erkennend het goede, dat God ook te dezen wrocht. Ook in dit opzicht is vooruitgang te bespeuren, en betreurende, dat zoovelen, misleid, zich van ons afwenden, blijft de hoop leven, dat zij eenmaal tot ons zullen terugkeeren. Laat ons, ons beginsel zuiver houdend, onze school trachten te houden buiten wat de zonen van eenzelfde huis nu nog scheidt, en trachten voor allen ten zegen te zijn of te worden ! Niet vergeten voorts mag worden de oplichting van Veldwijk, van de Idiotenschool en het gesticht voor Ongeneeslijke Zieken, die getuigen van de behoefte aan een medische en natuurkundige faculteit aan de Vrije Universiteit. Hoe luider en dringender deze behoeften spreken, hoe meer daaruit de doorwerking van ons beginsel blijkt, en hoe meer wij zullen leeren verstaan, dat onder alle omstandigheden, in Huisgezin, Kerk, Staat en Maatschappij, wij zonder God niets vermogen, en dat Hij in de vervulling van al onze nooden tot Zijne eere komen moet. Heeft deze terugblik aangetoond, dat wij ons voortbewogen in de richting vóór tien jaar aangegeven, wij mogen daaruit kracht en troost putten voor de toekomst, want die zijn ons noodig. Ons past het woord van den psalmdichter : „Zoo ik niet had geloofd, dat in dit leven Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou, Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed gebleven? Ik was vergaan in al mijn smart en rouw."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen