Veertiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 26

krachten en vermogens te ondersteunen, die geen ander en schooner doel heeft, dan Nederland en, zoo het kon, ook de geheele aarde, te overtuigen, dat de Machtige Israels het Hgil is der volken en dat de God der wetenschappen ook de God is, die Zijn eeniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegehjk^ die in Dien gelooft, het eeuwige leven hebbe," terwijl hij eindigt met „de Vrije Universiteit aan de duurzame genade aan te bevelen van Hem, die het Licht is der wereld en zonder Wien zij ook meer en meer blijken zou van Go<is eeuwig en onfeilbaar "Woord af te dwalen." Uit dergelijke woorden van een, die aan het eind der reis is aangekomen, gevoelli men, hoe hij met deze dingen is bezig geweest; hoe hij, denkende aan de toekomst van ons vaderland, het oog gevestigd had op deze kweekschool der jonge mannen, die bestemd zijn om in meerdere of mindere- mate leiders van ons volk te worden. Hij begroette in de stichting der Vrije Universiteit eene blijde hope voor de herleving van het Nederlandsche volk in de toekomst. Hij beschouwde haar als een bewijs van Gods vaderlijke bemoeienissen met ons land en stelde daarom zijne verwachtingen van haar arbeid zeer hoog. Thans is hij van ons gegaan. De voorbede van dezen trouwen man moeten wij wederom missen, zooals die van menigen anderen broeder, die van ons scheidde. Des te zwaarder drukt de verantwoordelijkheid op ons die nog leven. Och, dat door onze zonde Gods werk maar niet verstoord worde! De gevaren zijn niet gering. De band der liefde wordt licht verbroken ; de eenheid in Christus te vaak voorbijgezien, om grootere of kleinere verschillen van gevoelen over wereldsche aangelegenheden. De ootmoedigheid, waardoor de een den ander uitnemender dan zichzelven te achten heeft, wordt bij ouden en jongen vaak te weinig aangetroffen. God geve ons meer en meer onze heihge roeping te verstaan, en verbinde ons aller harten door den band der liefde, opdat Zijn werk onder ons niet gestoord worde. Hij geve ons ook elkander meer te waardeeren; want het is een groote fout van ons zondig hart, dat wij de gaven, die God in menschen schenkt, veelal te weinig dankbaar erkennen, zoolang zij leven en onder ons verkeeren; terwijl wij het gemis eerst recht gevoelen, wanneer zij van ons zijn weggenomen. De arbeid van Directeuren was in 1893 niet zonder zorg, alhoewel het ons door Gods goedheid nog aan niets heeft ontbroken. Het verslag van den penningmeester zal over cijfers spreken; maar die cijfers zullen aantoonen, dat de vaste inkomsten, die den grond voor onze begrooting moeten uitmaken en wellïe aan de eene zijde uit college- en examengelden der studeerenden en aan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen