Drie-en-veertigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 27

XXIX

De voornaamste bedenking, die ik daartegen koestier is déze, dat wij nu reeds moeite hebben om de leerstoelen aan de verschillende Universiteiten dio er zijn, naar beUooren te bezetten en dat een toeneming met twee volledige Universiteiten — en waarom zoudeli het er niet meer zelfs worden — dat bezwaar nog op zeeir ernstige wijze zou vergrooten. In die richting moet de oplossing dus, naar mijn oordeel, niet worden gezocht. Maar waar dan wel? Spreker gaat nu in den breede na, de toestanden, die door hem werden aangetroffen bij zijn kennismaking met de Universiteiten van Oxford en Cambridge. De Universiteit te Oxford is zoowat in niets te vergelijken met de gedachte die het woord bij ons opwekt, om(^t het instituut veeleer te zien is als een verzameling van ni6t gehetel volledige Universiteiten. Sommige der college's vertoonen — afgezien nu van het b e g i n s e l — een beleid, dat wonderwel overeenkomt met onze Vrije Universiteit. Het is deze structuur van den bouw der beide Oud'e Engelsche Universiteiten, die bij mij de vraag heeft doen opkomen of d'e oplossing van o n s Universiteitsvraagstuk niet in soortgelijke richting moet worden nagestreefd. De lijn kan niet precies zoo getrokken, en wel daarom niet, wijl fen onzent rekening moet worden gehouden met den geheel eenigen grondslag der Vrije Universiteit. Wel zouden alle materieele hulpmiddelen voor het natuurkundig en medisch onderwijs kunnen worden samengebracht in een afzonderlijke Staatsinstelling ten behoeve van het academisch onderwijs. Kon zulk een oplossing worden gevonden, dan was het voornaamste struikelblok voor de ontwikkeling van het Vrije Hooger Onderwij opgeheven. Het hebben van een scherp omlijnd doel is noodig om te kunnen voorttrekken. We moeten weten waarheen, dan komt al het overige in orde. Dan geeft het Gereformeerde volk in Nederland wat noodjg blijken zal. Op voorwaarde, dat de Universiteit de liefdje van dat volk behoude. Het groote goed, dat ons in onze Gereformeerdö Univ^ersiteit gegeven is, mag niet teloor gaan. Laat ons dan allen saam: Directeuren, Curatoren, Hoogleeraren en Gereformeerde Volk de handen ineenslaan, opdat weer, als van ouds, een band van innige symphatie ons saambindt en door allfer medewerking- het monument van Calvinistische Volkskracht, waarvan Kuyper de fundamenten heeft gelegd, worde voltooid. Als een blijk van wat Nederland's Calvinisten in 's Heeren kracht, vermogen. Maar bovenal als een getuigenis, de eeuwen door, ter eere van onzen Goid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen