Jaarboek 1936 - pagina 27

25

buanten in dezen tijd. Ik heb diepen eerbied niet alleen voor den arbeid van ons bureau, maar ook voor dien van die schare van helpers onzer Vereeniging (het totaal aantal der correspondenten en Comitéleden bedraagt een 2300), die de moeizame taak van het werven van contribuanten zich zien toegewezen. Hoeveel bezoeken moeten worden afgelegd, hoeveel vrije tijd geofferd, hoeveel teleurstellingen gedragen. Moge geen onzer dien arbeid noodeloos verzwaren; moge voor onze werkers nimmer aanleiding bestaan tot een klacht als in Nehemia 3 : 5 over de Thekoieten wordt gevonden: hun voortreffelijken brachten hun hals niet tot den dienst des Heeren. Het leven van de Universiteit had in het afgeloopen jaar een normaal, verloop. In den kring der Directeuren, der Curatoren en der Hoogleeraren kwam geen andere wijziging dan het verlies, waarbij zooeven werd stilgestaan. De vacature, door de emeriteering van Prof. Kuyper ontstaan, werd nog niet vervuld; Prof. Kuyper is bereid gevonden zijn colleges na zijn emeriteering nog een jaar voort te zetten, en heeft dit met opgewektheid kunnen doen. Prof. Hepp heeft verleden zomer door een bezoek aan Zuid-Afrika de banden versterkt met onze broeders daar. Nog een gebeurtenis, waarbij hoogleeraren onzer Universiteit betrokken waren, vermeld ik: de toekenning, door de Faculté Libre de Théologie Protestante te Parijs van het doctoraat in de Theologie honoris causa aan Prof, Kuyper en hem, die tot U spreekt. Dat ter gelegenheid van de Calvijntentoonstelling en Calvijnherdenking te Parijs juist aan deze twee personen deze benoeming te beurt viel, staat in verband met hun ambt aan de Vrije Universiteit. In de toespraak van den decaan der faculteit ter gelegenheid der promotie werd dit zoo'duidelijk mogelijk uitgesproken. „Uwe vaders hebben, zoo zeide hij, tezamen de Vrije Universiteit te Amsterdam gesticht, waaraan Gij verbonden zijt, en die een centrum is van het Calvinistisch leven, waarheen, over de geheele wereld, zij den blik richten, •die trouw willen blijven aan de beginselen van den Hervormer, en deze doelbewust in dezen tijd willen toepassen. Bij eene gelegenheid als ons wordt geboden door het vierde eeuwgetij van de Institutie van Calvijn, leeft in ons het groot verlangen om onze erkentelijkheid te betoonen jegens hen, die de bewaarders zijn van de zuivere Calvinistische traditie." Hier sprak meer dan Fransche hoffelijkheid alleen. Zeker, het zou volkomen onjuist zijn te meenen, dat de Parijsche Faculteit in haar geheel voor dezelfde beginselen staat als de Vrije Universiteit. Maar het moest treffen, den decaan der Faculteit onze Hoogeschool te hooren voorstellen, niet als een geestelijk kabinet van antiquiteiten, maar als de citadel in den strijd voor een levensbeginsel, dat ook in dezen tijd zijn kracht doet gevoelen. Te meer vraagt dit onze aandacht, waar het zich aansluit bij een reeks van aanwijzingen, die schijnen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen