Jaarboek 1937 - pagina 44

42

Europeesche volkeren. Ieder nieuw tijdperk zal zich met haar hebben te confronteeren en in tijden van inzinking uit haar de krachten moeten putten tot hergeboorte. Dit humanisme der cultuurcritiek wil aan het Christendom slechts plaats inruimen, indien het een synthese kan vinden met den eenmaal geconsolideerden vorm van het cultureel bewustzijn. Deze synthese, zoo leert Jaeger, had het Christendom gevonden, maar de reformatie heeft weer antithese gebracht. Het is nu, volgens hem, de ideëele taak van het Protestantisme om beide machten weer te verzoenen. Tegen deze leer nu dient krachtig te worden ingegaan, en de antithese, die de reformatoren hebben gesteld, moet worden gehandhaafd. Het Christelijk geloof mag niet als dienaar zijn intrek nemen in de woning der heidensche cultuur; het kan krachtens zijn basis optreden als heer en meester. In tijden van cultuurinzinking moeten de regeneratieve krachten niet geput worden uit de oud-heidensche beschaving, maar uit Gods Woord. Daarmee moet onze tijd worden geconfronteerd en dat zal ons leeren, hoe ons denken zijn zal en wat het wezen is van het echt-menschelijke. De klassieke philologie heeft haar waarde, behalve dat ze hulpwetenschap is voor andere vakken, voor de kennis van onze moderne cultuur, omdat die historisch in de oude beschaving geworteld is, maar nimmer mag zij — aldus besloot spreker — deze als norm stellen en ook in de cultuurcritiek moet de maatstaf aangelegd worden van het Woord Gods, dat stand houdt tot in eeuwigheid.

§ 9. Verslag Rede J. Schouten. „Wederkeerige werking". Tusschen leven en wetenschap — aldus spreker — bestaat een samenhang, althans zij behoort er te zijn. Het leven kan de wetenschap niet missen en de wetenschap is op haar beurt aangelegd op het leven. Doch hoe nauw die samenhang ook zij, die beide zijn niet een, maar twee. Over den samenhang van leven en wetenschap wilde spreker enkele practische opmerkingen maken. Het leven vraagt wetenschap en de wetenschap voedt weer het leven. Het leven dwingt den mensch zich te bezinnen. Dat heeft God in den mensch gelegd en door de zonde is die drang niet verdwenen. Door Gods algemeene genade •— spreker heeft moed gegrepen om dien term te gebruiken — is het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen