Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 23

voor zover die van mensen afhangt, een aanvaardbare weg wijst. Men zou het de weg van het overdragen van de fakkel kunnen noemen. ledere generatie van mensen, die in het bestuur der universiteit en in onderwijs en onderzoek op de vitale posten staat, moet haar erfgoed en opdracht aan een nieuwe gelijkgezinde overdragen. Dat houdt ook in, dat wie zich niet meer met de universiteit als christelijke universiteit congeniaal weet, terug treedt. Ik verbind aan het voorgaande twee opmerkingen. In de eerste plaats, ik zou zo graag af willen van het krampachtige in het streven de universiteit haar karakter te doen behouden, dat ik de laatste jaren bespeur. Wij mogen ook voor de universiteit geloven, dat de Heer het werk Zijner handen niet laat varen en dat Hij het ook zonder menselijke hulpmiddelen staande houdt. Vervolgens, een christelijke universiteit bewijst haar karakter niet alleen door de wijze, waarop zij wetenschap bedrijft, maar ook doordat zij in het leven van iedere dag laat zien, uit welke bron zij put. De Engelse taal duidt dit aan met het woord „worship", een woord, dat niet in één Nederlands woord te vertalen is. Het omvat voorbede, aanbidding, lofprijzing en de persoonlijke verborgen omgang met God. In deze zijde van het christelijk leven is de Vrije Universiteit niet sterk geweest. Vroeger werd deze lacune voor veel studenten en hoogleraren gevuld door de N.C.S.V. en de Calvinistische Studenten Beweging. Nu is dat niet meer zo. |Ik constateer een feit, verbind daaraan geen oordeel. Maar ik ben diep overtuigd, dat wij, wanneer wij niet zoeken naar middelen om de voorbede, de aanbidding en de lofprijzing in de universiteit gestalte te geven, wij een van God gegeven en door Hem gevraagd middel tot bewaring van haar karakter verzuimen. Overigens breng ik hiermee een zaak naar voren, die een van de hoofdpunten was in de conclusies van het universiteitscongres van januari 1968. Tevens was men zich toen bewust, dat men haar niet kan afdwingen. Mijn leermeester P. S. Gerbrandy, die de gave had onopvallend, maar duidelijk te laten blijken, dat hij zijn werk aankon, omdat hij verkeerde met God, wees in het verband van zijn strijd voor nieuwe maatschappijvormen herhaaldelijk op de apostolische vermaning, dat men met ernst werk moet maken van zijn zaligheid. Zou dat niet ook gelden voor het werk, dat wij samen willen doen aan deze universiteit? Een practische opmerking: de omgang met God vraagt om 21

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen