Jaarboek 1982-1983 - pagina 38

toetsen en vergelijken en aan de ontwikkeling van landelijke plannen voor het onderzoek. Wat dit laatste betreft werd bij de B-wetenschappen al langere tijd ervaring opgedaan. Om voor alle disciplines nu zulke plannen geforceerd op te stellen roept echter vraagtekens op. Niet alle gebieden lenen zich voor zo'n aanpak - ik denk hierbij aan met name de ö -wetenschappen waar veel, wellicht het beste onderzoek een overwegend individueel karakter draagt - of zijn er nu al rijp voor. In de Dagelijkse Raad van de Academische Raad heb ik de ontwikkeling van zulke disciplineplannen bepleit, echter wel met de kanttekening dat per gebied bezien moet worden in welke tempo dit dient te gebeuren en wie dit dienen te doen. De secties van de Academische Raad speelden hier een belangrijke rol en deze secties of overeenkomstige organen moeten dit blijven doen. Voor het toetsen en vergelijken van de kwaliteit wierpen zich - vaak eigener beweging meerderen op. Enkele instellingen werkten zelf aan de ontwikkeling van goede systemen hiervoor. Ook het College van Dekanen besprak dit voorjaar dit onderwerp en probeerde zo aan de ontwikkeling van een intern te hanteren systeem een stimulans te geven. Internationaal is hier ook in toenemende mate aandacht voor. De OECD wijdde hier recentelijk een congres aan; het verslag ervan is lezenswaardige literatuur. Alleen publicaties tellen is in ieder geval niet voldoende. De proeven - ook uit eigen kring - die uitgevoerd werden, toonden dit duidelijk aan. Hoe amateuristisch dit vaak geschiedt wordt wel frappant geïllustreerd als men uitsluitend aan de eerste auteur van artikelen de credit points toekent. Terecht geldt bij vele afdelingen nog steeds de stelregel dat waar mogelijk jongeren als eerste auteur optreden en de ouderen als laatste. Want bij een universiteit vormen onderwijs en onderzoek schering en inslag van hetzelfde weefsel en dienen de in opleiding zijnde jongeren maximale kansen en mogelijkheden geboden te krijgen. Een ander bekend bezwaar geldt welke publicaties tel je wel mee en welke niet en moeten er gewichtsfactoren worden toegekend. In dagbladen verschijnen soms artikelen van bijvoorbeeld theologen, die tellenswaard genoemd kunnen worden, terwijl bijdragen van anderen eerder met negatieve credit points gehonoreerd zouden moeten worden. Degenen onder ons die het wetenschappelijk verslag verzorgen, weten hoe moeilijk het is tot een verantwoorde weergave van de publicaties te komen. Ter illustratie van wat er zoal getoetst, vergeleken en gepland werd de laatste jaren, neem ik U eens even mee naar onze subfaculteit Scheikunde. De subfaculteit kent van oudsher vele vakgroepen voor de diverse sub-disciplines die nodig zijn voor een goede opleiding, maar voor wat betreft het onderzoek nogal uiteen gegroeid zijn. Er zijn nu 14 hoogleraren, 24 wetenschappelijke medewerkers in vaste dienst, 32 wetenschappelijke medewerkers in tijdelijke dienst en 70 technische en administratieve medewerkers. In de jaren 1976-1982 daalde het totale personeelsbestand met 10%. Ook het aantal ingeschreven studenten daalde, nl. van ca. 400 naar ca. 300. Naast de verzorging van haar onderwijs- en onderzoekprogramma's neemt de subfaculteit actief deel aan samenwerkingsverbanden van de Vrije Universiteit met universiteiten in 36

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen